De tweeling, Clarisa en Lola, leeft in Guerrero in het Zuid-Westen van Mexico. Wanneer die streek wordt overgenomen door georganiseerde misdaad, kan hun familie geen kant uit en moet ze kiezen tussen het drugskartel of vluchten voor bendegeweld.
In Guerrero, worden meer en meer lokale dorpen overgenomen door drugskartels. De boeren worden verplicht om papaver te kweken. Die plant wordt door de drugsbaronnen gebruikt om morfine, opium of heroïne te produceren. De boerenfamilies hebben geen keuze: meewerken of opkrassen. Zo verliezen vele families hun gronden, eigendommen of zelfs hun leven.
De Mexicaanse overheid werkt samen met de boeren aan een programma ‘Planten voor Morgen’, waarbij boeren worden aangemoedigd om andere planten te kweken zoals avocado, agave, perzik of andere fruitsoorten. Dat geeft goede resultaten voor sommigen, op de plaatsen waar de drugskartels niet neerstrijken althans.
De familie van Clarisa en Lola heeft het niet makkelijk. Ze leven met z’n zessen van wat de vader van zijn oogsten verkoopt. Ze zijn straatarm en hebben moeite om de kinderen naar de school te sturen. Ze gaan pas op zesjarige leeftijd voor het eerst naar school, maar de leerkrachten geraken regelmatig niet in het dorp door de slechte infrastructuur. De tweeling krijgt bijna nooit les …
Dankzij de steun van een non-profitorganisatie mogen de zusjes op internaat naar een andere school. Maar na amper 4 maanden moeten Clarisa en Lola terug vertrekken door politieke problemen met het schoolbestuur. Er blijft geen andere optie over dan ‘Telesecundaria’, een programma waarin kinderen les volgen via de televisie. Dat gaat goed gedurende 7 maanden. Dan wordt er iemand van de familie vermoord en vlucht het gezin onmiddelijk voor het geweld. Ze vrezen voor hun leven. De meisjes kunnen bij hun oma de lagere school afmaken.
In 2020 verandert alles. Door de oprukkende macht van de drugskartels en de economische crisis verliest de familie alles. Hun huis wordt leeggeroofd. Er is geen hoop meer op een veilige toekomst.
Eén van de nichtjes van Clarisa en Lola vertelt hen dan over NPH en de kansen die zij daar heeft gekregen. De ouders van de meisjes beslissen om meteen NPH Mexico te contacteren. De directeur van het kinderdorp krijgt hun verhaal te horen en besluit dat de meisjes nooit een eerlijke kans hebben gehad. In augustus 2021 worden zij en hun twee broertjes daarom toegelaten bij NPH Mexico.
Clarisa en Lola hadden het aanvankelijk moeilijk want ze moesten twee schooljaren opniew doen. Maar met de hulp van de opvoeders, de psycholoog en de leerkrachten, gaat het beter en beter. Clarisa studeert boekhouding en Lola volgt de richting toerisme. Ze zijn nu 18 jaar. Ze hebben eindelijk zicht op een hoopvolle toekomst.
Bij NPH willen wij de kinderen het recht geven op een veilige thuis. Ter aanleiding van de Internationale Dag van de Rechten van het kind op 20 november, zetten wij het recht op een veilige thuis in de verf.
Helpt u mee?
Clarisa en Lola zouden u zo dankbaar zijn!
