In Peru leeft 22% van de mensen in armoede, met weinig toegang tot voedsel. 13% van de kinderen onder de 5 jaar is chronisch ondervoed. In plattelandsgebieden is de situatie nog erger. Ook de kleine Sherlin had vaak honger en leed aan ondervoeding, tot hij opgevangen werd bij NPH Peru toen hij 8 was, samen met zijn broers en zussen.
Een moeilijke start
Sherlin werd geboren in Santa Ana, een plattelandsdorpje op 15 km afstand van Casa Santa Rosa van NPH. Hij heeft niet veel herinneringen aan zijn vader Juan, die stierf toen Sherlin nog heel jong was.
“Ons huis was erg klein en het metalen plafond had veel gaten. Als het regende, hoorde je het hard bonzen en kon het huis overstromen. De muren waren broos, dus in de winter werd het erg kil. Als we niets gegeten hadden, voelde je de kou binnen nog meer.”
Sherlin op de boerderij van NPH
Een nieuw begin
Toen Sherlin bij NPH Peru toekwam, kreeg hij een speciaal dieet omdat hij ondervoed was. De dokters waren bezorgd omdat ondervoeding langdurige gevolgen kon hebben voor zijn ontwikkeling. Ze zijn blij dat hij nu gezond is.
Sherlin is nu 17 jaar en heeft zijn middelbare school afgerond. Momenteel doet hij zijn dienstjaar bij NPH Peru. Elke dag helpt hij met het bereiden van maaltijden voor de 78 kinderen en werkt hij op het land.
Een passie geërfd
Volgend jaar wil hij landbouwkunde studeren, een passie die hij van zijn vader geërfd heeft. Hij heeft één duidelijke herinnering aan zijn vader: hoe hij zijn broer Marcel fruitbomen leerde planten. Ze kweekten perziken en bananen. Landbouw op het platteland wordt nog steeds bedreven volgens de traditionele basistechnieken van het Andesgebied. Het is er vaak de enige bron van inkomsten voor de meeste families.
Sherlin geniet van het gevoel van vrijheid als hij op het land is. Dit is zijn laatste jaar in Casa Santa Rosa, maar hij is enthousiast over zijn toekomst. “Ik verlaat NPH volgend jaar om te studeren. Veel dingen in mijn leven zullen veranderen, maar ik voel me rustig omdat ik weet dat NPH me zal blijven steunen”, zegt hij.
Sherlins droom is om op een dag zelf een boerderij te beheren en om voedsel te produceren, zodat andere kinderen geen honger moeten lijden. Sherlin zou ook graag Peruaans fruit naar andere landen exporteren. “Misschien wel naar het land van onze donateurs?”, voegt hij eraan toe. “Mijn vader zou dit vast ook een goed idee gevonden hebben. Ik kende mijn vader niet zo goed, maar ik denk dat hij trots op me zou zijn”, sluit Sherlin af.
Samen kunnen we een verschil maken! Steun Sherlin en kinderen zoals hij door een donatie te doen.
Luisa komt de werkplaats van NPH Honduras binnen met gigantische veiligheidshandschoenen en een beschermende helm op, maar achter het glazen vizier schuilt een brede glimlach.
Luisa vecht op haar manier tegen de machocultuur
“Ik hou van dit soort werk”, zegt de 16-jarige Luisa. “Ik weet dat ik een beetje anders ben dan andere meisjes van mijn leeftijd, maar dat vind ik prima”. In april 2021 schreef ze zich in voor de workshop beroepslassen in Rancho Santa Fe bij NPH Honduras. Dit veranderde Luisa’s leven. Honduras is een land met een sterke machocultuur. Het is wat ongebruikelijk voor een tienermeisje om dit beroep te kiezen, maar Luisa zet die stereotypen opzij en volgt haar interesses met trots.
Beroepsopleidingen bij NPH
Bij NPH krijgen de kinderen een formele opleiding, maar ze nemen ook deel aan een beroepsopleiding om technische vaardigheden te ontwikkelen.
Luisa’s leven was niet altijd gemakkelijk
Luisa’s leven was niet eenvoudig. Ze kwam bij NPH Honduras toen ze 8 jaar oud was met haar vijf broers en zussen. Haar vader stierf door een ongeluk en haar moeder had veel moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Luisa herinnert zich dat ze vaak maar één tortilla hadden om te delen. Het duurde ook even om te wennen aan haar nieuwe omgeving bij NPH, maar ze zag al snel de nieuwe kansen die ze kreeg. Vandaag woont ze samen met haar broers en zussen.
Luisa wil in de toekomst haar eigen werkplaats hebben
“Ik vond een plek waar ik kan studeren, ik kreeg een thuis, medische zorg, heerlijk eten, en volgde allerlei workshops. Zoveel dingen waarvan ik niet wist dat ik er recht op had”, glimlacht ze terwijl ze zich voorbereidt op de les in de werkplaats. “Op een dag wil ik in mijn eigen huis lassen en misschien mijn eigen werkplaats hebben. Weinig meisjes volgen deze cursus, maar ik wilde het echt proberen. Ik kan nu mijn eigen pad volgen en mijn vaardigheden ontwikkelen. Ik zou niet de persoon zijn die ik ben zonder de hulp van NPH”, sluit ze af.
Volgens verschillende inschattingen zouden er in Latijns-Amerika alleen al 10 miljoen kinderen zonder ouderfiguur of ouderlijk toezicht leven. Ook bijna de helft van de huishoudens heeft moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Veel van onze kinderen komen dan ook uit gezinnen met ouders die de financiële middelen niet hebben om in hun basisbehoeften te voorzien, die hun kinderen verwaarloosden, aan risicovolle situaties blootstelden of overleden zijn. NPH biedt een familie voor die kinderen in negen van de armste landen in de regio. Dit is enkel mogelijk dankzij de hulp van onze donateurs.
Daarom vertellen de kinderen u graag zelf hoe hun leven dankzij u veranderd is:
Georgina woont graag in het kinderdorp in Bolivia
Achtergrond: Toen Georgina 4 jaar oud was, merkte de sociale dienst op dat haar alleenstaande moeder voortdurend onder invloed van alcohol was en ze haar kinderen soms dagenlang alleen achterliet in risicovolle situaties. Georgina en haar zus worden in 2010 op gerechtelijk bevel opgenomen in het kinderdorp van NPH Bolivia. Later wil ze graag lerares lichamelijke opvoeding worden.
Georgina zegt: “Ik ben NPH erg dankbaar omdat ze voor ons zorgen, we naar school kunnen gaan, we er voldoende te eten krijgen. In het dorp kunnen we ook activiteiten zoals “Createens” bijwonen om bij te leren over kunst, muziek en schoonheid. Ik hoop dat u ons blijft steunen met dit soort activiteiten, want ons kinderdorp in Bolivia heeft er veel aan”.
Nayeli uit de Dominicaanse Republiek kreeg zelfvertrouwen in het kinderdorp
Achtergrond: Nayeli was 14 toen ze met haar zusjes bij NPH terecht kwam. Hun moeder liet hen in de steek en hun vader werd door de politie gearresteerd. De meisjes waren onbeschermd en bleven in extreme armoede achter. Nayeli is een liefdevol en bescheiden meisje, ze deelt graag met haar zussen en houdt erg van dansen. Ze hoopt haar middelbare schoolopleiding af te maken en te studeren om haar familie te helpen.
Nayeli zegt: “Ik heb het gevoel dat ik een plek gevonden heb waar ik erg geliefd ben. NPH heeft mijn leven ongelooflijk veranderd. Ik lach graag en maak graag foto’s. Eén van mijn beste vrienden is Wislina, zij heeft me geleerd om mijn haar te vlechten. Ik maak ook deel uit van de groep Chicas Poderosas, waarin we leren om in de toekomst betere mensen te zijn. Die groep heeft me zelfvertrouwen gegeven”.
Melisa ontdekte haar talent voor dansen
Achtergrond: Melisa is 4 jaar oud als ze samen met haar zussen bij NPH opgevangen wordt. Haar moeder, die alcoholverslaafd was en haar kinderen verwaarloosde, verkocht plastic flessen op straat om de kosten te dekken. Melisa woont als gezin samen met haar zussen in het kinderdorp. Ze is afgestudeerd aan de middelbare school en doet momenteel haar dienstjaar*. Volgend jaar gaat ze naar de universiteit om tandheelkunde te studeren.
Melisa zegt: “Ik heb zoveel kansen en mooie waarden meegekregen van mijn NPH familie. NPH leerde mij om de juiste beslissingen te nemen en dankbaar te zijn. Ik heb er ook mijn talenten ontdekt. Zo werd ik lid van een folkloristische dansgroep en kon naar de VS reizen om op te treden. Eén van mijn dromen is om tandheelkunde te studeren. Dat ik sta waar ik vandaag sta is enkel mogelijk dankzij God en de steun van gulle mensen die, zonder ons te kennen, helpen om onze doelen te bereiken”.
*Dienstjaar: als de kinderen afgestudeerd zijn, werken ze een jaar in het kinderdorp. Het dienstjaar helpt hen om zich voor te bereiden op het (werk)leven en dankbaarheid te tonen.
Raquel is herenigd met haar eigen familie
Achtergrond: Raquel kwam als jong meisje bij ons terecht omdat haar moeder op dat moment niet voor haar kon zorgen. Begin 2022 werd het plan om Raquel en haar jongere zusje te herenigen met hun moeder, goedgekeurd door de rechter. Het gezin stelt het goed en brengt de nodige veranderingen aan. Raquel en haar jongere zusje wonen nu bij hun moeder en stiefvader in Guatemala City. NPH houdt nauw contact met de familie.
Raquel zegt: “Ik ben erg blij dat ik opnieuw bij mijn ouders ben, nadat we meer dan een jaar van elkaar gescheiden waren. Elke ochtend geef ik mijn vader en moeder een dikke knuffel. Ik hou van mijn nieuwe klasgenoten en van mijn school hier in de stad. Ik ben erg dankbaar dat NPH mijn familie blijft helpen en dat de maatschappelijk werkers van het One Family programma ons bezoeken en met ons spelen”.
Als gevolg van de aardbeving in Haïti kwam Cazeau in ons kinderdorp terecht
Achtergrond: Cazeau heeft zeven broers en zussen. Zijn moeder overleed aan kanker en zijn vader stierf tijdens de aardbeving van januari 2010. Zijn oudere broer nam de verantwoordelijkheid op zich, maar had geen middelen om voor hen te zorgen. Cazeau woont momenteel in het kinderdorp in Ste Helene. In de toekomst wil hij graag Business Management studeren.
Cazeau zegt: “Ik ben erg blij om deel uit te maken van deze grote familie. Ik geniet nu van onderwijs, veel nieuwe vrienden, een dak boven mijn hoofd om te rusten en medische zorg. Ik heb geen honger meer want ik krijg drie maaltijden per dag. Ik herinner me dat ik er heel slecht aan toe was voordat ik bij deze familie kwam. Maar nu ben ik in topvorm, gezond en opgeleid. Zonder de hulp van NPH en haar gewaardeerde donateurs zou ik niet de persoon zijn die ik vandaag ben”.
Gonzalo uit Honduras heeft veel dromen voor de toekomst
Achtergrond: Gonzalo was nog een baby toen hij samen met zijn broers en zussen bij NPH toekwam. Hun moeder was ziek en kon niet voor de kinderen zorgen. Hun vader liet hen in de steek. Gonzalo studeert aan de Primary NPH School. Hij is respectvol, vriendelijk en een liefhebbend kind. Hij houdt van voetballen. Momenteel is zijn favoriete vak Spaans omdat hij graag de klinkers leert. Gonzalo heeft veel dromen voor de toekomst.
Gonzalo zegt: “NPH helpt om ons leven te veranderen, onze capaciteiten te ontwikkelen en onze dromen waar te maken. De tío’s* zijn als ouders voor ons. Ze helpen me met huiswerk en moedigen me aan om mijn dromen te realiseren. Later wil ik voetbalcoach worden, of misschien piloot of brandweerman. Hier weet ik dat ik dat kan waarmaken. Als meer mensen ons helpen, kunnen we meer kinderen zoals ik gelukkig maken”.
*tio’s: in de huizen in de kinderdorpen zijn er tia’s en tio’s, of letterlijk tantes en nonkels, die voor de kinderen zorgen alsof het hun eigen kinderen waren.
Joselin uit Mexico heeft haar passie als masseuse gevonden
Achtergrond: Joselin groeide op in een risicogemeenschap met drugshandel en andere misdrijven. Informatie van beide ouders is onbekend. Haar grootouders zorgden voor haar, maar door hun leeftijd konden ze haar niet alle zorgen meer geven. Ze besluiten om haar bij NPH te laten opvangen, zodat ze krijgt wat ze nodig heeft voor haar ontwikkeling. Joselin is geboren met albinisme, wat voor een verminderd gezichtsvermogen zorgt en onderwijs erg moeilijk maakt. In 2021 begon ze een opleiding tot therapeutische masseuse.
Joselin zegt: “Bij NPH heb ik een familie gevonden die om mij geeft en die mij steunt met een alternatief studieplan dat aan mijn behoeften voldoet. Ik studeer momenteel voor een diploma therapeutische massage. Ik heb ontdekt dat dit mijn roeping is. Mijn droom is om op een dag een kuuroord te openen. Dank aan NPH en alle mensen die mij steunen om een onafhankelijk persoon te worden”.
NPH Nicaragua helpt Lucia om samen met haar zus te wonen
Achtergrond: Lucia woont samen met haar oudere zus. Haar moeder woont in een ander land, haar vader heeft hen verlaten toen ze klein was. Ze wonen in de gemeenschap El Calvario op 21 kilometer van NPH. In de gemeenschap waar zij wonen is het rustig en ze beschikken er over de nodige basisvoorzieningen. Lucia begon te studeren bij NPH in 2015 en rondde het voortgezet onderwijs af in december 2022. Ze doet momenteel haar dienstjaar in de bibliotheek.
Lucia zegt: “Ik kwam bij NPH Nicaragua toe via het Community Education Program toen ik 9 jaar oud was. Ik was echt verliefd op mijn nieuwe school. Na de lagere school wou ik verder studeren bij NPH. Ik kreeg de kans om twee technische workshops te volgen: kleermakerij en Communicatief Engels. Aan het einde van mijn dienstjaar wil ik geneeskunde studeren. Ik wil ook al die geweldige mensen bedanken die, zonder ons te kennen, ons blijven steunen. Met hun bijdrage planten zij een zaadje van positieve verandering in ons leven en in onze samenleving”.
Edgar volgt een bakkersopleiding met de steun van NPH Peru
Achtergrond: Edgar leefde in extreme armoede, zijn moeder kon niet voor hem zorgen. Omdat hij fysiek en emotioneel in gevaar was, stuurde een familierechter hem naar NPH. Edgar heeft een verstandelijke beperking. Hij gaat naar een lokale school waar hij het NPH leerprogramma volgt. Het is heel belangrijk om met hem een gezonde emotionele band op te bouwen zodat hij zijn vaardigheden en capaciteiten kan vergroten. Momenteel heeft hij een bakkersopleiding afgerond in Lima. Hij heeft een vriendelijke en grappige persoonlijkheid.
Edgar zegt: “NPH heeft mijn leven veranderd. Voordat ik in het huis toekwam, had ik moeite om in mijn basisbehoeften te voorzien. Hier kreeg ik drie maaltijden per dag zonder te moeten gaan werken. Ik kon er ook naar school gaan. Door het werk had ik nog nooit lessen gevolgd. Ik ben iedereen die ons stimuleert om betere kansen voor onze toekomst te krijgen, zeer dankbaar. Velen van ons leren hier een volledig nieuw levensritme kennen. Hier leren we namelijk hoe het voelt om een rustig en veilig leven te leiden. Bedankt omdat u ons liet inzien dat het leven vroeg of laat toch nog positief kan veranderen”
De tweeling, Clarisa en Lola, leeft in Guerrero in het Zuid-Westen van Mexico. Wanneer die streek wordt overgenomen door georganiseerde misdaad, kan hun familie geen kant uit en moet ze kiezen tussen het drugskartel of vluchten voor bendegeweld.
In Guerrero, worden meer en meer lokale dorpen overgenomen door drugskartels. De boeren worden verplicht om papaver te kweken. Die plant wordt door de drugsbaronnen gebruikt om morfine, opium of heroïne te produceren. De boerenfamilies hebben geen keuze: meewerken of opkrassen. Zo verliezen vele families hun gronden, eigendommen of zelfs hun leven.
De Mexicaanse overheid werkt samen met de boeren aan een programma ‘Planten voor Morgen’, waarbij boeren worden aangemoedigd om andere planten te kweken zoals avocado, agave, perzik of andere fruitsoorten. Dat geeft goede resultaten voor sommigen, op de plaatsen waar de drugskartels niet neerstrijken althans.
De familie van Clarisa en Lola heeft het niet makkelijk. Ze leven met z’n zessen van wat de vader van zijn oogsten verkoopt. Ze zijn straatarm en hebben moeite om de kinderen naar de school te sturen. Ze gaan pas op zesjarige leeftijd voor het eerst naar school, maar de leerkrachten geraken regelmatig niet in het dorp door de slechte infrastructuur. De tweeling krijgt bijna nooit les …
Clarisa en Lola vroeger
Dankzij de steun van een non-profitorganisatie mogen de zusjes op internaat naar een andere school. Maar na amper 4 maanden moeten Clarisa en Lola terug vertrekken door politieke problemen met het schoolbestuur. Er blijft geen andere optie over dan ‘Telesecundaria’, een programma waarin kinderen les volgen via de televisie. Dat gaat goed gedurende 7 maanden. Dan wordt er iemand van de familie vermoord en vlucht het gezin onmiddelijk voor het geweld. Ze vrezen voor hun leven. De meisjes kunnen bij hun oma de lagere school afmaken.
In 2020 verandert alles. Door de oprukkende macht van de drugskartels en de economische crisis verliest de familie alles. Hun huis wordt leeggeroofd. Er is geen hoop meer op een veilige toekomst.
Clarisa en Lola vandaag
Eén van de nichtjes van Clarisa en Lola vertelt hen dan over NPH en de kansen die zij daar heeft gekregen. De ouders van de meisjes beslissen om meteen NPH Mexico te contacteren. De directeur van het kinderdorp krijgt hun verhaal te horen en besluit dat de meisjes nooit een eerlijke kans hebben gehad. In augustus 2021 worden zij en hun twee broertjes daarom toegelaten bij NPH Mexico.
Clarisa en Lola in het kinderdorp NPH Mexico
Clarisa en Lola hadden het aanvankelijk moeilijk want ze moesten twee schooljaren opniew doen. Maar met de hulp van de opvoeders, de psycholoog en de leerkrachten, gaat het beter en beter. Clarisa studeert boekhouding en Lola volgt de richting toerisme. Ze zijn nu 18 jaar. Ze hebben eindelijk zicht op een hoopvolle toekomst.
Bij NPH willen wij de kinderen het recht geven op een veilige thuis. Ter aanleiding van de Internationale Dag van de Rechten van het kind op 20 november, zetten wij het recht op een veilige thuis in de verf.
Orkaan Julia raast momenteel door Latijns-Amerika. De orkaan werd aanvankelijk geclassificeerd als een orkaan van categorie 1 maar later gedegradeerd tot een tropische storm in verschillende Latijns-Amerikaanse landen. Wij geven u een update.
Nicaragua
De storm Julia trok op zondag 9 oktober om 8.00 uur via de Caribische kust het land binnen met windsnelheden in de buurt van 70 km/u. Op het moment van schrijven heeft de centrale regering een nationale waarschuwing gegeven en de academische activiteiten opgeschort. Openbare instellingen hebben gemeld dat meer dan 1500 mensen hun huis hebben verloren. Daarnaast hebben ongeveer 240.000 mensen geen toegang tot elektriciteit. Tot overmaat van ramp hebben meer dan 80.300 gezinnen tijdelijk geen toegang meer tot schoon water. Er zouden ook 78 rivieren zijn overstroomd. NPH Nicaragua heeft de kinderen en jongeren van onze verschillende externe programma’s nauwlettend opgevolgd. Gelukkig heeft geen van hen aanzienlijke materiële schade geleden, afgezien van enkele kleine beschadigingen aan hun huizen.
Helaas heeft de storm verschillende infrastructuren van NPH Nicaragua geraakt. Er werden overstromingen en schade aan de scholen, administratieve kantoren en een ruimte voor het programma El Buen Samaritano gemeld in het kinderdorp Casa Padre Wasson en het studentenhuis Casa Juveniles Universitarios. Bovendien hebben nabijgelegen granaatappelplantages ook schade opgelopen: sommige delen werden vernield.
Vanwege de aanhoudende regen heeft de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor nationale noodsituaties (COPECO) op 9 oktober om 9.00 uur de alarmtoestand met 24 uur verlengd. Het grootste deel van het land blijft op geel staan, met als enige uitzondering de noordwestelijke departementen, die op rood staan. Openbare en particuliere scholen hebben hun activiteiten tijdelijk opgeschort en de luchthaven van San Pedro Sula is preventief gesloten. De meeste gezinnen uit dat gebied hebben hun huis verloren. Er werden daarbij ook 3 doden en één vermist persoon gemeld.
NPH Honduras heeft geen schade of grote problemen gemeld, afgezien van de tijdelijke opschorting van de lessen. Ook de activiteiten in het familiecentrum ‘Centro Familiar San José‘ werden tijdelijk afgelast.
El Salvador
Hoewel de orkaan Julia in dit land is gedegradeerd tot een tropische storm, heeft El Salvador op zijn gehele grondgebied te kampen gehad met overvloedige regenval, harde wind, overstromingen en aardverschuivingen. Volgens een persbericht van de regering is de alarmtoestand met 48 uur verlengd.
Overheidsinstanties hebben verplichte evacuatiezones ingesteld en de activiteiten op de internationale luchthaven beperkt. Ook academische activiteiten zijn opgeschort (op 10 oktober).
NPH El Salvador kreeg te kampen met aanhoudende regen, maar er is geen grote schade aangericht. Als voorzorgsmaatregel werden de academische activiteiten tijdelijk stilgelegd en is het administratieve personeel uitsluitend op afstand blijven werken.
Guatemala
Met windsnelheden van rond de 60 km/u hebben het agentschap dat verantwoordelijk is voor nationale rampen (CONRED) en verschillende andere instellingen evacuaties uitgevoerd. Het agentschap heeft ook schuilzones voorzien om de slachtoffers van de orkaan Julia te helpen. Het departement Izabal – waar een familie woont die deel uitmaakt van ons OneFamily-programma – is het meest getroffen door de storm. Gelukkig meldt deze familie geen schade.
De faciliteiten van NPH Guatemala, gelegen in Chimaltenango, zijn – net als de faciliteiten in andere landen – blootgesteld aan constante maar relatief onschuldige regen. De kinderen en jongeren zijn veilig en de lessen werden preventief geschorst.
Wij zullen u op de hoogte houden van verdere ontwikkelingen van de orkaan Julia in Latijns-Amerika via onze website en Facebook. Wenst u in tussentijd toch een bijdrage te storten voor de schade aan het kinderdorp in Nicaragua, kan u dat doen via onderstaande knop.
Help de kinderen in Latijns-Amerika en Haïti die door Covid-19 en de stijgende energieprijzen honger en dorst lijden!
Er heerst in vele landen grote hongersnood door de wereldwijde klimaatverandering en door de stijgende energieprijzen. We moeten het u niet vertellen. Onze Kleine Weeskinderen tracht het verschil te maken maar we moeten NU reageren, anders gaat een hele generatie verloren!
De droogte zorgt er in Latijns-Amerika niet alleen voor dat mensen moeilijker aan drinkwater geraken, maar is ook verantwoordelijk voor de mislukte oogsten. Dat heeft natuurlijk een impact op de bevolking die het al moeilijk heeft om rond te komen.
In die risicogebieden zijn kinderen het meest kwetsbaar. Zij zijn de eerste slachtoffers als er tekorten zijn. De afgelopen Covidjaren hebben daar ook geen goed aan gedaan. Weet u, het aantal kinderen dat in de problemen zit volgens UNICEF, is nog nooit zo groot geweest: enkel en alleen al de laatste 2 jaren zijn er 100 miljoen kinderen meer onder de armoedegrens beland, die geen veilige thuis hebben of honger en dorst lijden.
In Honduras lijdt 26% van de kinderen onder de 5 jaar aan ondervoeding. Zo ook de kleine Kervenson, die amper 2 jaar oud is wanneer hij in allerijl door NPH Honduras opgevangen wordt door hongersnood. Het tekort aan voeding en proper water, heeft een grote impact op zijn groei.
Gezonde voeding gaf Kervenson zijn gezondheid terug
Kervenson heeft 7 broers en drie zussen. Zijn mama is een jonge alleenstaande moeder en heeft geen vast inkomen, waardoor ze de eindjes niet aan elkaar kan knopen. De familie leeft in een huis gebouwd met blokken slijk en graszoden, genaamd ‘Bahareque’. De vloer is van zand en het dak is een zinken plaat. Er is geen stromend water, geen elektriciteit en geen toilet. Ze leven in zo’n extreme armoede dat de kinderen ziek worden door honger en vuil water. Als hij 2 jaar is, dreigt Kervenson te bezwijken aan ondervoeding. Hij heeft achterstand opgelopen op het vlak van zijn fijne en grove motoriek. Daarnaast heeft hij een opgezwollen buik, lijdt aan bloedarmoede, heeft een tekort aan vitamines en moet ontwormd worden.
Na een doktersbezoek wordt hem een plaats aangeboden in ‘Casa Suyapa’, het kinderdorp van NPH Honduras. Wanneer hij daar aankomt, krijgt hij een speciaal dieet en moet hij wennen aan meerdere soorten voeding omdat hij een erg eentonig dieet gewoon was. Dankzij de steun van onze donateurs komt hij er helemaal bovenop. Hij krijgt voldoende te eten, gaat naar school en is een gelukkig 5-jarig kind. Intussen leven er 6 familieleden van Kervenson in het kinderdorp. Hij belt regelmatig met de rest van zijn familie en krijgt ook bezoekjes.
Kervenson
U ziet het, niet alleen de nood aan gezonde voeding, maar ook aan zuiver drinkwater is groot! Dat is de strijd die Onze Kleine Weeskinderen in heel Latijns-Amerika en Haïti voert.
Pia en Livia werden ziek door vuil water
De zusjes Pia en Livia zijn 6 en 4 jaar oud. Ze leven in een huisje op de grond van hun grootvader. Hun 23-jarige moeder zorgt voor hen, hun vader is spoorloos. Ze wonen in ‘Las Casitas’, een dorpje tussen de velden en de bergen in El Salvador. Er is geen watervoorziening. Maar er zijn wel kleine bronnen in de buurt. De bronnen zijn natuurlijk, maar niet gezuiverd. Om het water niet te laten besmetten worden bronnen en containers waar het water in bewaard wordt, behandeld met bleekmiddel. En dat is verre van gezond, dat begrijpt u ongetwijfeld.
Verschillende bewoners van het dorpje ‘Las Casitas’ lijden aan maag- en darmziektes. Pia en Livia worden ook ziek. Na een onderzoek bij de dokter, krijgen ze de kans om aan het programma van NPH El Salvador deel te nemen. Daar krijgen ze voldoende eten, proper drinkwater en een goede scholing. Hun mama brengt ze elke dag naar school en haalt ze ook terug op. Zo kunnen ze deel uitmaken van de NPH-familie en toch thuis blijven wonen.
Pia en Livia en hun mama
Help hongerige kinderen aan voedsel en water: maak uw gift vandaag nog over!
U kan met een nieuwe gift heel wat kinderen helpen aan zuiver drinkwater en voedsel. U behoedt ze op die manier niet alleen voor ziekte, maar u redt ze van een te vroege dood. Niets is zo schrijnend als een kind te zien lijden door honger en ziekte.
Geef een kind vandaag nog de nodige voeding en water om te overleven. Alvast bedankt!
Toen Honorio in juli 2019 werd opgevangen bij NPH Guatemala, was hij elf jaar en zat hij in een rolstoel.Hij kwam uit een zeer arm gezin en maakte zoals veel kinderen in Latijns-Amerika op jonge leeftijd al heel wat geweld en misbruik mee. Het noodlot sloeg toe toen hij op straat per ongeluk ten midden van een bendegevecht terechtkwam …
Honorio werd geraakt door twee geweerkogels. Eén kogel belandde zijn schedel en één in zijn rechterarm en -schouder. Gelukkig kon hij geopereerd worden in een ziekenhuis Guatemala-Stad en overleefde hij het. Toch waren de gevolgen dramatisch: hij kon aanvankelijk niet meer lopen en zijn rechterarm niet meer bewegen.
Zijn toestand verbeterd
Dankzij de intensieve kinesitherapie en de speciale verzorging die hij in ons kinderdorp krijgt, boekt hij grote voorruitgang. Zijn toestand verbeterd gestaag en momenteel kan hij meer zelfstandig bewegen. Hij houdt al zijn evenwicht op één voet en kan zonder hulp staan. Zijn rechter arm kan hij nauwelijks bewegen, maar hij probeert hem toch zoveel mogelijk te gebruiken. Er is nog een lange weg te gaan, maar er is hoop. Waar hij het eerste half jaar in de kliniek van NPH verbleef, woont hij nu in het woonhuis van de jongens.
Honorio heeft de afgelopen jaren echt afgezien. Maar hij geeft de moed niet op! Wanneer hij 18 jaar is, zal hij een operatie kunnen ondergaan om zijn schedel terug te sluiten. Die heeft nog een zacht deel als gevolg is van de spoedoperatie na de schietpartij.
Medische hulp bij NPH
Door zijn verblijf bij NPH heeft Honorio wel toegang tot de medische hulp die hij nodig heeft, maar zonder onze donateurs zou dit onmogelijk zijn. Hij zal nog jaren medische ondersteuning in de vorm van kinesitherapie en psychologische begeleiding moeten krijgen.
De paasperiode is een tijd van nieuw leven en hoop. De natuur bloeit weer op, tal van kinderen doen hun communie … Maar tezelfdertijd valt er voor duizenden kinderen op dit moment niets te vieren. Oorlog, armoede en honger eisen hun tol. De crisissituatie in Europa is voelbaar tot in de uiterste hoeken van de wereld. Ook in Latijns-Amerika hebben families het alsmaar moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen door de torenhoge energieprijzen.
Daarom proberen we met Pasen er iets plezierigs en hoopvol van te maken voor de kinderen. Er is een hele traditie aan activiteiten die we in de kinderdorpen organiseren. Lees hieronder wat de kinderen tijdens de paasperiode allemaal doen.
Daphnee groeide op in een landelijk stadje in Guatemala, vlakbij de Acatenango-vulkaan. Daphnee is de oudste van vier en woonde samen met haar ouders en haar oma. Ze leefden volgens de Maya-tradities en spraken enkel de Kaqchikel-taal. In de streek leeft meer dan 67% in armoede en bijna 15% zelfs in extreme armoede.
De familie van Daphnee had een piepklein huisje, de muren waren van hout en gips en lekkende zinken platen vormden het dak. Er was niet altijd elektriciteit en geregeld ook geen water. Daphnee hielp haar vader op het veld, zorgde met haar mama voor hun kippen, vee en paarden, sprokkelde brandhout en hielp met koken en schoonmaken. Op het land werken was haar opleiding, en ze kende niets anders. ‘Naar school gingen we niet, onze ouders hadden ons nodig om geld te verdienen.’ Er is dan ook zeer weinig werk in Acatenango, de meesten zijn actief in de landbouw. Dat verdient slecht en als de huur is betaald, hebben veel ouders moeite om hun kroost te voeden.
NPH vangt ze op
In september 2011 waren hun ouders de voogdij over hun kinderen kwijt vanwege de slechte leefomstandigheden en het gebrek aan adequate ondersteuning voor Hilario, de kleine broer van Daphnee. Die was toen twee jaar oud en leed aan ernstige ondervoeding. Dat veroorzaakte mentale achterstand en een slechte groei, iets wat hem vandaag nog steeds treft.
Daphnee en haar broers en zus werden toen bij NPH Guatemala opgevangen. Die zou hen de nodige medische en psychologische hulp en onderwijs bieden.
Een toekomst
Tot ze 9 was, sprak Daphnee geen Spaans. Nu is ze 19 en met succes afgestudeerd. Daphnee leerde de waarde van voedsel en dat het hard werken is om het te krijgen, maar dankzij NPH was ze in staat om naar school te gaan. Zonder de hulp van onze donateurs, zou ze geen echte vooruitzichten hebben gehad. NPH helpt kinderen van het platteland via onderwijs en het creëren van toekomstige kansen. ‘NPH opende een nieuwe wereld voor mij.’
Elke ochtend om 8 uur komt Susy naar onze school om met veel plezier haar lessen te volgen. Susy woont niet in ons kinderdorp Casa Sagrada in El Salvador. Toch is zij van harte welkom, omdat zij meedoet aan ons dagopvangprogramma: onderwijs, gezondheidszorg en een voedzame maaltijd voor kinderen uit de allerarmste, naburige gezinnen.
Susy met haar familie
Op school werd ondervoeding ontdekt
Haar thuissituatie is moeilijk door de armoede van het gezin. Op de eerste schooldag bleek dat Susy aan ondervoeding leed. Haar hardwerkende ouders hebben geen geld om haar naar school te laten gaan en aan haar basisbehoeften te voldoen. Zij zijn heel dankbaar voor de kansen die hun dochter nu krijgt.
Susy geniet van haar schoolopleiding
Susy geniet er zichtbaar van om op school te zijn. Ze is slim en haalt goede cijfers. Vol overgave stort ze zich op haar schoolopleiding, omdat ze weet dat het belangrijk is voor haar toekomst. De school zorgt er niet alleen voor dat Susy les krijgt, maar waakt ook over haar gezondheid. Elke schooldag staat er een gezonde, voedzame maaltijd voor haar klaar. Naar school gaan heeft Susy’s leven veranderd.
