Kinderrechten in Guatemala zijn nog steeds geen evidentie

Violeta vecht voor onderwijs en gezonde voeding voor haar kinderen

Violeta Guerrera is een 35-jarige moeder uit Chimaltenango in Guatemala en groeide op met haar 10 broers en zussen in een extreem arme familie. Toen ze 8 was, stierf haar moeder aan een galblaasprobleem. Haar vader haalde haar vervolgens van school, waardoor Violeta het recht om te studeren ontnomen werd. Nu strijdt ze volop voor onderwijs, gezonde voeding en een veilige omgeving voor haar eigen 3 kinderen.

Violeta uit Guatemala met haar kinderen

Als moeder droomt ze van een beter leven voor haar kinderen

Na zo’n trieste jeugd groeide Violeta op, dromend van een beter leven. Op haar 18e trouwde ze met Pedro en kreeg 3 kinderen in slechts een paar jaar tijd. Maar in plaats van een beter leven, leidde haar huwelijk tot meer problemen. Want Pedro werkte niet, begon steeds meer te drinken en was agressief tegen Violeta en haar kinderen. Op een nacht in een ziekenhuis in Chimaltenango voelde Violeta dan ook dat ze niet meer verder kon. Artsen hielpen Violeta om een klacht wegens mishandeling tegen haar man in te dienen.

Kinderen vaak slachtoffer van huiselijk geweld in Guatemala

Dit gedrag tegen vrouwen wordt in Guatemala in stand gehouden door een patriarchale en conservatieve cultuur, weinig veiligheidsmaatregelen en straffeloosheid voor de daders. Maar ook jonge meisjes en jongens zijn slachtoffer van huiselijk geweld, hun kinderrechten worden dan ook vaak geschonden. Tegenwoordig heeft Violeta het alleenrecht om voor haar kinderen te zorgen. Pedro wordt nu aangeklaagd door het Openbaar Ministerie.

Ontdek ons kinderdorp in Guatemala

Ze wonen in het oude huis van haar vader. De familie moet zich nog aanpassen aan de nieuwe situatie omdat ze niet veel meubels hebben en ook weinig kinderspeelgoed.

“Ik ben een alleenstaande moeder. Het leven is erg moeilijk voor me omdat ik geen vaste baan heb en dus maar weinig verdien om mijn gezin te onderhouden”.

Onderwijs en evenwichtige voeding dankzij de programma’s van NPH

Violeta wil dat haar kinderen alles kunnen krijgen waar ze recht op hebben. Ze besloot daarom NPH Guatemala te benaderen nadat ze hoorde over de projecten en ondersteunende programma’s in de gemeenschap. NPH adviseerde om de oudere kinderen in de NPH-school in te schrijven zodat ze degelijk onderwijs krijgen.

Lees hier meer over de NPH onderwijsprogramma’s

Sinds januari 2021 gaat ook Violeta’s jongste kind, een zoontje van vier, naar de dagelijkse kinderopvang van NPH Guatemala. In het kinderdagverblijf krijgt hij gezonde voeding en voldoende ruimte om te groeien en te spelen met leeftijdsgenootjes.

Het jongste zoontje van Violeta krijgt onderwijs en gezonde voeding bij NPH

“Sinds mijn zoon naar de kinderopvang van NPH gaat, is hij gelukkig. Vroeger was hij een verdrietig en moe kind. Het is fantastisch om te zien hoe goed het nu met hem gaat. Het beste is dat hij daar gezonde voeding en vitamines krijgt. Ze sturen ook wat eten voor onze familie, dat helpt me enorm”.

Vandaag is hij 6 jaar en stelt het erg goed. Tegenwoordig voelt Violeta zich gelukkig en optimistisch over haar leven. Dankzij de steun van NPH gelooft ze in een beter leven voor haarzelf en haar kinderen en blijft ze vechten voor hun rechten.

Steun ons in de strijd voor kinderrechten in Latijns-Amerika

Posted on by Astrid Dupuis

Luisa verlegt grenzen bij NPH Honduras

Luisa komt de werkplaats van NPH Honduras binnen met gigantische veiligheidshandschoenen en
een beschermende helm op, maar achter het glazen vizier schuilt een brede glimlach.

Luisa vecht op haar manier tegen de machocultuur

“Ik hou van dit soort werk”, zegt de 16-jarige Luisa. “Ik weet dat ik een beetje anders ben dan andere
meisjes van mijn leeftijd, maar dat vind ik prima”. In april 2021 schreef ze zich in voor de workshop beroepslassen in Rancho Santa Fe bij NPH Honduras. Dit veranderde Luisa’s leven. Honduras is een land met een sterke machocultuur. Het is wat ongebruikelijk voor een tienermeisje om dit beroep te kiezen, maar Luisa zet die stereotypen opzij en volgt haar interesses met trots.

Beroepsopleidingen bij NPH

Bij NPH krijgen de kinderen een formele opleiding, maar ze nemen ook deel aan een beroepsopleiding om technische vaardigheden te ontwikkelen.

Luisa’s leven was niet altijd gemakkelijk

Luisa’s leven was niet eenvoudig. Ze kwam bij NPH Honduras toen ze 8 jaar oud was met haar vijf broers en zussen. Haar vader stierf door een ongeluk en haar moeder had veel moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Luisa herinnert zich dat ze vaak maar één tortilla hadden om te delen. Het duurde ook even om te wennen aan haar nieuwe omgeving bij NPH, maar ze zag al snel de nieuwe kansen die ze kreeg. Vandaag woont ze samen met haar broers en zussen.

Luisa wil in de toekomst haar eigen werkplaats hebben

“Ik vond een plek waar ik kan studeren, ik kreeg een thuis, medische zorg, heerlijk eten, en volgde allerlei workshops. Zoveel dingen waarvan ik niet wist dat ik er recht op had”, glimlacht ze terwijl ze zich voorbereidt op de les in de werkplaats. “Op een dag wil ik in mijn eigen huis lassen en misschien mijn eigen werkplaats hebben. Weinig meisjes volgen deze cursus, maar ik wilde het echt proberen. Ik kan nu mijn eigen pad volgen en mijn vaardigheden ontwikkelen. Ik zou niet de persoon zijn die ik ben zonder de hulp van NPH”, sluit ze af.

Geef kinderen zoals Luisa een toekomst

Posted on by NPH User

Vluchten voor bendegeweld in Mexico

De tweeling, Clarisa en Lola, leeft in Guerrero in het Zuid-Westen van Mexico. Wanneer die streek wordt overgenomen door georganiseerde misdaad, kan hun familie geen kant uit en moet ze kiezen tussen het drugskartel of vluchten voor bendegeweld.

Geef een kind het recht op een veilige thuis!

In Guerrero, worden meer en meer lokale dorpen overgenomen door drugskartels. De boeren worden verplicht om papaver te kweken. Die plant wordt door de drugsbaronnen gebruikt om morfine, opium of heroïne te produceren. De boerenfamilies hebben geen keuze: meewerken of opkrassen. Zo verliezen vele families hun gronden, eigendommen of zelfs hun leven.

De Mexicaanse overheid werkt samen met de boeren aan een programma ‘Planten voor Morgen’, waarbij boeren worden aangemoedigd om andere planten te kweken zoals avocado, agave, perzik of andere fruitsoorten. Dat geeft goede resultaten voor sommigen, op de plaatsen waar de drugskartels niet neerstrijken althans.

De familie van Clarisa en Lola heeft het niet makkelijk. Ze leven met z’n zessen van wat de vader van zijn oogsten verkoopt. Ze zijn straatarm en hebben moeite om de kinderen naar de school te sturen. Ze gaan pas op zesjarige leeftijd voor het eerst naar school, maar de leerkrachten geraken regelmatig niet in het dorp door de slechte infrastructuur. De tweeling krijgt bijna nooit les …

Clarisa en Lola vroeger

Dankzij de steun van een non-profitorganisatie mogen de zusjes op internaat naar een andere school. Maar na amper 4 maanden moeten Clarisa en Lola terug vertrekken door politieke problemen met het schoolbestuur. Er blijft geen andere optie over dan ‘Telesecundaria’, een programma waarin kinderen les volgen via de televisie. Dat gaat goed gedurende 7 maanden. Dan wordt er iemand van de familie vermoord en vlucht het gezin onmiddelijk voor het geweld. Ze vrezen voor hun leven. De meisjes kunnen bij hun oma de lagere school afmaken.

In 2020 verandert alles. Door de oprukkende macht van de drugskartels en de economische crisis verliest de familie alles. Hun huis wordt leeggeroofd. Er is geen hoop meer op een veilige toekomst.

Clarisa en Lola vandaag

Eén van de nichtjes van Clarisa en Lola vertelt hen dan over NPH en de kansen die zij daar heeft gekregen. De ouders van de meisjes beslissen om meteen NPH Mexico te contacteren. De directeur van het kinderdorp krijgt hun verhaal te horen en besluit dat de meisjes nooit een eerlijke kans hebben gehad. In augustus 2021 worden zij en hun twee broertjes daarom toegelaten bij NPH Mexico.

Clarisa en Lola in het kinderdorp NPH Mexico

Clarisa en Lola hadden het aanvankelijk moeilijk want ze moesten twee schooljaren opniew doen. Maar met de hulp van de opvoeders, de psycholoog en de leerkrachten, gaat het beter en beter. Clarisa studeert boekhouding en Lola volgt de richting toerisme. Ze zijn nu 18 jaar. Ze hebben eindelijk zicht op een hoopvolle toekomst.

Bij NPH willen wij de kinderen het recht geven op een veilige thuis. Ter aanleiding van de Internationale Dag van de Rechten van het kind op 20 november, zetten wij het recht op een veilige thuis in de verf.

Helpt u mee?

Geef een kind het recht op een veilige thuis!

Clarisa en Lola zouden u zo dankbaar zijn!

Posted on by NPH User

Maanden in het kinderziekenhuis door kanker

Yolande is een alleenstaande moeder van vijf kinderen in Haïti. Ze heeft het niet breed want ze moet overleven met het weinige dat ze op de straat verkoopt. Het gezin blijft met moeite overeind. Als één van haar kinderen ziek wordt, weet Yolande niet altijd hoe ze bij de dokter kan geraken. En dan gaat de gezondheid van Elaine, haar vijfjarige dochter, plots achteruit.

Yolande & Elaine
Help ons kinderziekenhuis!

De diagnose van Elaine in het St Damien kinderziekenhuis

Vanaf dat moment stort de wereld van de familie ineen. De dokters in de omstreken kunnen geen oorzaak vinden. Pas na vier doorverwijzingen en een ellenlange reis naar het St Damien kinderziekenhuis, wordt een juiste diagnose gesteld: Elaine heeft kanker.

Wachten in de gangen van het kinderziekenhuis

De behandeling wordt gestart. Maar door de afstand, de huidige moeilijke politieke situatie en rondzwervende bendes kan Yolande niet zomaar heen en weer reizen tussen het kinderziekenhuis en haar andere kinderen. De mama van Elaine leeft maanden lang in de gangen van het kinderziekenhuis. Ze heeft alles over voor de kankerbehandeling van haar dochter. Maar ze krijgt de rest van het gezin alleen te horen via één wekelijks telefoontje. De verpleegsters van St Damien hebben Yolande vaak in de gangen van St Damien zien wenen. Het is immers een hartverscheurende situatie voor haar. De vier andere kinderen verblijven thuis bij een tante, zonder hun enige ouder. Ze voelt zich falen als moeder.

Elaine mag weer terug naar huis van de dokters

Ondertussen strijdt Elaine dapper verder tegen de verschrikkelijke ziekte. Het is niet gemakkelijk voor zo’n klein meisje en de behandelingen vergen veel van haar. Maar ze geraakt er gelukkig bovenop. Wanneer ze terug naar huis mag van de dokters, kunnen moeder en dochter geen kant op. Haar mama heeft geen geld meer om terug naar haar gezin te keren … Een onmenselijke situatie.

Het zou volgens Yolande beter zijn als er meer ziekenhuizen zoals St Damien bestaan, omdat ze dan niet zo ver moet reizen om hulp voor haar kinderen te vinden. U kan families zoals die van Elaine helpen met een gift. Zij zouden u eeuwig dankbaar zijn.

Help ons kinderziekenhuis!
Posted on by Noemie Marquet

Onderwijs: zorgenkind in Latijns-Amerika

Basisonderwijs voor alle kinderen, jongens én meisjes. Volgens de millenniumdoelstelling zou dat in 2025 een feit moeten zijn. De doelstelling wordt in Latijns-Amerika lang niet gehaald.

Kinderen kunnen niet naar school

Gedwongen door de armoede, gaan in Latijns-Amerika en de Caraïben nog altijd 6,5 miljoen kinderen niet naar school. Het onderwijs is bovendien vaak ondermaats door onder andere een gebrek aan goed opgeleide leraren. Daarom zet NPH Belgium zich voor zoveel mogelijk kwetsbare kinderen in zodat ze naar school kunnen gaan. Want leren lezen en schrijven is dé manier om de armoedecirkel te doorbreken.

Schenk een kind de nodige schoolopleiding!

Getuigenis vanuit het veld

Jean Erisnor (schooldirecteur, NPH Belgium Haïti):
“Onze kinderen komen uit gevaarlijke, arme wijken.”

“De kinderen die naar mijn school komen zijn wees, of hebben nog één ouder en zijn slachtoffer van de armoede. Alleen onderwijs kan ervoor zorgen dat deze kinderen een plek in de maatschappij krijgen. Ik denk daarbij aan het verhaal van een van onze jongens. Zijn moeder was overleden en zijn vader kende hij niet. Hij leefde bij zijn oma en een oudere broer. Hij at maar één keer per dag: de maaltijd die hij bij ons op school kreeg. Vaak was hij armoedig gekleed, soms liep hij op blote voeten. Wat mij vooral trof was zijn doorzettingsvermogen: hij wilde zó graag naar school. Als wij hem niet hadden geholpen, zou hij moederziel alleen op straat zijn terechtgekomen.”

Posted on by Daniela Derksen

Daphnee: ‘NPH opende mijn ogen én mijn wereld’

Daphnee groeide op in een landelijk stadje in Guatemala, vlakbij de Acatenango-vulkaan. Daphnee is de oudste van vier en woonde samen met haar ouders en haar oma. Ze leefden volgens de Maya-tradities en spraken enkel de Kaqchikel-taal. In de streek leeft meer dan 67% in armoede en bijna 15% zelfs in extreme armoede.

Geef kinderen gezonde voeding én een betere toekomst

Niet naar school

De familie van Daphnee had een piepklein huisje, de muren waren van hout en gips en lekkende zinken platen vormden het dak. Er was niet altijd elektriciteit en geregeld ook geen water. Daphnee hielp haar vader op het veld, zorgde met haar mama voor hun kippen, vee en paarden, sprokkelde brandhout en hielp met koken en schoonmaken. Op het land werken was haar opleiding, en ze kende niets anders. ‘Naar school gingen we niet, onze ouders hadden ons nodig om geld te verdienen.’ Er is dan ook zeer weinig werk in Acatenango, de meesten zijn actief in de landbouw. Dat verdient slecht en als de huur is betaald, hebben veel ouders moeite om hun kroost te voeden.

NPH vangt ze op

In september 2011 waren hun ouders de voogdij over hun kinderen kwijt vanwege de slechte leefomstandigheden en het gebrek aan adequate ondersteuning voor Hilario, de kleine broer van Daphnee. Die was toen twee jaar oud en leed aan ernstige ondervoeding. Dat veroorzaakte mentale achterstand en een slechte groei, iets wat hem vandaag nog steeds treft.

Daphnee en haar broers en zus werden toen bij NPH Guatemala opgevangen. Die zou hen de nodige medische en psychologische hulp en onderwijs bieden.

Een toekomst

Tot ze 9 was, sprak Daphnee geen Spaans. Nu is ze 19 en met succes afgestudeerd. Daphnee leerde de waarde van voedsel en dat het hard werken is om het te krijgen, maar dankzij NPH was ze in staat om naar school te gaan. Zonder de hulp van onze donateurs, zou ze geen echte vooruitzichten hebben gehad. NPH helpt kinderen van het platteland via onderwijs en het creëren van toekomstige
kansen. ‘NPH opende een nieuwe wereld voor mij.’

Geef kinderen een nieuwe toekomstperspectief

Posted on by Noemie Marquet

Wat werd er gerealiseerd in 2021?

Het afgelopen jaar 2021 was voor veel mensen een moeilijke last om te dragen. Zowel hier bij ons, als in de rest van de wereld, moesten heel wat ongelukkigen zware tegenslagen verwerken. In Latijns-Amerika en Haïti nam de bestaande problematiek van armoede, honger, instabiliteit en geweld zelfs ronduit dramatische proporties aan. Door de aanhoudende COVID-19 crisis werd de negatieve spiraal alleen maar sterker.

Toch is er voor hen hoop! Dankzij de giften van onze donateurs konden we het voorbije jaar écht ondersteuning bieden aan vele hulpeloze kinderen.

Bolivia

Er werd een pad naar school aangelegd en we installeerden met succes een waterzuiveringssysteem voor gezond en veilig water.

Haïti

We boden veel ondersteuning aan wie getroffen werd door de aardbeving. Onze teams konden 21 opvangplaatsen bouwen, waaronder twee scholen. 10 gezinnen die op moeilijk bereikbare plaatsen woonden, gaven we financiële hulp en materialen voor de heropbouw van hun huis. Bijna 450 gezinnen hielpen we met voedsel en drinkwaterpakketten.

Dominicaanse Republiek

Op 4 november huldigden we het eerste deel van het One World Surgery Outpatient Center in, naast het kinderdorp. Daar helpen we de meest kwetsbare families met dringende medische noden van de nabijgelegen gemeenschappen.

Honduras

We hielpen meer dan 2.000 door storm getroffen families, bouwden 11 nieuwe huizen en openden een opvanghuis voor 20 kinderen van alleenstaande ouders. Tot slot kregen we er 12 vrijwilligers bij en richtten we een aangepaste ruimte voor gehandicapte kinderen in.

Nicaragua

We zorgden ervoor dat kinderen en jongeren lessen, workshops en fysiotherapie in een veilige omgeving konden volgen en gaven hen een snack, lunch, schoolvervoer en medische hulp als dat nodig was. In totaal waren 253 leerlingen ingeschreven en studeerden 48 af.

Peru

We hielpen een tweede gezin met ons One Family-programma. Marcelino, 7 jaar, verliet ons NPH huis om te re-integreren met zijn moeder.

Posted on by Daniela Derksen

Levi en Rina hebben een toekomst dankzij u

Levi was een 4-jarig jongetje dat door de Hondurese politie werd gevonden terwijl hij op straat ronddoolde. Alleen, verlaten, naakt.

‘Doorgangshuis’ Casa Mi Esperanza

Zijn kwetsbare situatie trok de aandacht van de politie. Uiteindelijk bracht die hem naar Casa Mi Esperanza, een ‘doorgangshuis’ van NPH Honduras in Catacamas. Daar bieden ze een veilige
omgeving voor kinderen die vanuit een onstabiele woonsituatie komen, in afwachting dat ze terechtkunnen bij hun familie of een ander kindertehuis.

Levi die lacht
Levi in ons kinderdorp

Op zoek naar familie

Het personeel van Casa Mi Esperanza ging op zoek naar Levi’s familie. Toen bleek dat ook zijn zus Rina, die 7 jaar oud was, zich in een vergelijkbare erbarmelijke situatie bevond. Hun mama, Rosa, was een alleenstaande moeder met een gehoorstoornis en een verstandelijke beperking. Ze was zeer impulsief en nam haar kinderen vaak mee terwijl ze op straat flessen inzamelde om wat geld te verdienen. Met veel problemen tot gevolg. Omdat Levi bang was om de straat over te steken, liet zijn moeder hem aan de andere kant van de straat staan en vervolgde haar weg. De kinderen gingen niet naar school en kregen vaak enkel chips en frisdrank. Ze werden blootgesteld aan ziekten en meermaals wilden mensen hen zelfs ontvoeren!

Rina en Levi omarmen elkaar
Rina en Levi

Opvang in het kinderdorp van NPH Honduras

Het was duidelijk dat Levi en Rina niet genoeg bescherming kregen, en er een schrijnend geldgebrek was om in hun basisbehoeften te voorzien. Omdat het risico op verwaarlozing zo groot was, kregen de kinderen op 23 november 2020 opvang in het kinderdorp van NPH Honduras. Daar werden ze door ons NPH-team liefdevol verwelkomd en verzorgd. Ze krijgen er alle aandacht en zorg die ze nodig hebben.

Hun aanpassingsproces verliep zeer goed. Ze hebben een sterke band, omhelzen elkaar en spelen graag samen. Toen Rina op de Ranch kwam, kon ze niet lezen en schrijven. Nu is ze zeer blij om naar school te kunnen gaan. Ze houden ondertussen contact met hun familie via onze NPH-maatschappelijk werkers.

Gelukkig vonden Levi en Rina een veilige thuis bij NPH dankzij de ondersteuning van onze donateurs.

Posted on by Manon Denis

Kunnen zijn wie je bent, daar staat Chicas Poderosas (Krachtige Meisjes) voor!

“Wat ik het leukste vind van mijn deelname aan Chicas Poderosas is dat ik veel over mezelf leer. Hier kan ik mij uiten en dat geeft me een heel goed gevoel!” – Valeria in Guatemala

Enkele jaren geleden startten we voor meisjes in Bolivia, Guatemala, Honduras en Mexico, het programma: ‘Chicas Poderosas’, dat ‘Krachtige Meisjes’ betekent. En dat zegt precies waar we naar streven: meisjes, tussen 10 en 24 jaar, in een machistische cultuur te steunen en te leren om in hun kracht te staan, hun potentieel ten volle te benutten en voor hun rechten op te komen. Dat doen we onder meer door discussies, workshops en excursies te organiseren.

Gevaar voor jonge meisjes en vrouwen in Latijns-Amerika

In de landen waar we actief zijn lopen jonge meisjes en vrouwen voortdurend gevaar. Velen worden gediscrimineerd, achtergesteld, misbruikt of zelfs vermoord. Ze kunnen zichzelf niet zijn en hebben vaak het gevoel minderwaardig te zijn.

Een gevoel van minderwaardigheid en niet verwerkte trauma’s worden overgedragen op hun dochters. Dit kan een negatieve invloed hebben op de dochter die het gedrag aanleert en het weer doorgeeft aan haar kinderen.

Ons project in Guatemala wordt gesteund door de warmste week!

Machistische structuren en institutionele tekortkomingen

De basis voor gender gerelateerd geweld wordt gevormd door machistische structuren, maar ook door institutionele tekortkomingen.

De cijfers in de landen waar we werken liegen er niet om:

Ook in onze kinderdorpen horen we ook van de kinderen die naar onze scholen gaan of bij ons wonen over de vooroordelen die er heersen binnen hun eigen gezin tegenover meisjes.

Zoals Marta, die sinds 2015 deelneemt aan het Chicas Poderosas programma in Mexico, zegt: “Ik hoor vaak dat jongens nuttiger zijn dan meisjes, of dat ik als vrouw geen mannenwerk kan doen”.

Volgens haar is het programma een kans om aan zichzelf te werken en te leren. “Ik heb veel dingen over mezelf en mijn omgeving geleerd die ik niet wist” zegt ze met een glimlach.

Marta wil landbouwkundig ingenieur worden

Ons doel: meisjes zoals Marta helpen

Met het “Chicas Poderosas” programma willen we meisjes zoals Marta helpen.

Dit doen we door ons, samen met de meisjes en adolescenten, te richten op de ontwikkeling van hun ‘innerlijk kompas’; een positief zelfbeeld te ontwikkelen, hun zelfkennis, zelfvertrouwen en veerkracht te vergroten, alsook hun socio-emotionele ontwikkeling en relationele vaardigheden te bevorderen.

De omstandigheden waaronder het programma moet functioneren zijn echter uitdagend. Slecht uitgeruste lokalen, te weinig leermiddelen en onvoldoende fondsen voor excursies, bemoeilijken een goede werking van het programma voor de programmacoördinator en de meisjes.

Ik wil jullie programma’s steunen

Kunnen zijn wie je bent!

Zoals u merkt, staat persoonsgebonden ontwikkeling centraal in het programma Chicas Poderosas, met veel aandacht voor het opbouwen van zelfvertrouwen, zelfkennis en zelfbeeld.

Het is belangrijk om een ruimte te creëren waarin elk meisje en adolescent het gevoel heeft dat ze vrij is om zich te uiten en zichzelf te kunnen zijn.

Ons streven is meisjes en adolescenten te leren ‘hun mannetje te staan’ in de maatschappij. Zelfstandige en zelfverzekerde vrouwen, die hun plaats opeisen in de maatschappij en durven te zijn wie ze willen zijn, zullen een positief domino-effect hebben op de volgende generaties.

De impact van het programma Chicas Poderosas op deze meisjes is groot. In Guatemala, bijvoorbeeld, merken de begeleidende psychologen dat de deelnemende meisjes zekerder zijn van zichzelf en nadenken over hun professionele toekomst. Ook de cijfers onderschrijven dit: van de 30 meisjes die momenteel meedoen aan het programma in het kinderdorp, zijn 16 meisjes al naar de universiteit gegaan en 10 andere meisjes staan op het punt om zich in te schrijven.

Geef hun vleugels

Wordt ambassadeur van deze meisjes en geef hun vleugels! Ons project in Guatemala werd door de Warmste Week gekozen! Zie hoe u ons kunt helpen op hun website.

Ik wil direct steunen

Posted on by Daniela Derksen

Chicas poderosas en Hombres de honor

Elk jaar is het op 11 oktober Wereldmeisjesdag en wordt er stilgestaan bij de rechten en vrijheden van meisjes.

Chicas poderosas

Bij NPH hechten we veel belang aan de rechten van alle kinderen. Daarom startten we enkele jaren geleden voor meisjes een apart programma: ‘Chicas Poderosas’, wat ‘krachtige meisjes’ betekent. En dat is precies het doel: hen steunen en in staat stellen hun potentieel ten volle te benutten en voor hun rechten op te komen. Dat doen we onder meer door discussies, workshops en excursies.

Girls throwing flowers in the air
Hombres de Honor

NPH Honduras startte met een vergelijkbaar programma voor jongens, ‘Hombres de Honor’, ‘mannen van eer’. Het doel is om hen een veilige ruimte te bieden waar ze zich kunnen uiten, openlijk kunnen praten over hun ervaringen en kunnen bijleren over onderwerpen die hen aangaan.

Steun de rechten van het kind!
Posted on by Daniela Derksen