‘Ik kon als 12-jarige niet lezen en schrijven, nu ben ik elektricien.’

‘Ik was heel verdrietig toen mijn vader en moeder gingen scheiden. Ik kwam terecht bij verre familie, maar koos uiteindelijk voor een leven op straat, omdat er niemand was die voor mij zorgde. Ik moest werken en kon niet naar school gaan. De eerste dagen kon ik alleen maar huilen’, vertelt Oscar. Hij zwierf rond, ging niet naar school en verkocht brandhout om wat te kunnen eten.

Oscar trachtte te overleven op straat, maar al snel bleek dat zijn vrienden van jongs af aan in aanraking kwamen met alcohol, drugs en lijm snuiven. “Ik verloor mezelf bijna’’, zegt Oscar over die zware tijd.

Na zijn ontmoeting met een politieagent, kwam Oscar als 12-jarige in ons kinderdorp in Nicaragua terecht. Oscar leerde lezen, schrijven en rekenen. Op 3 jaar tijd maakte hij zijn lagere school af. Na de middelbare school volgde hij nog een opleiding tot elektricien.

Nu is Oscar in het kinderdorp verantwoordelijk voor de elektriciteitsvoorziening. Zo nam hij onder andere het initiatief voor de installatie van de eerste zonnepanelen, waarmee we op duurzame wijze zelf energie kunnen opwekken.

‘Ik wil mijn verhaal met anderen kunnen delen. Ik zal altijd deel uitmaken van de familie van Onze Kleine Weeskinderen (OKW). De band zal blijven, het zit in mijn bloed, in mijn botten en in mijn hart.’

Plaats een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.