In Peru leeft 22% van de mensen in armoede, met weinig toegang tot voedsel. 13% van de kinderen onder de 5 jaar is chronisch ondervoed. In plattelandsgebieden is de situatie nog erger. Ook de kleine Sherlin had vaak honger en leed aan ondervoeding, tot hij opgevangen werd bij NPH Peru toen hij 8 was, samen met zijn broers en zussen.
Een moeilijke start
Sherlin werd geboren in Santa Ana, een plattelandsdorpje op 15 km afstand van Casa Santa Rosa van NPH. Hij heeft niet veel herinneringen aan zijn vader Juan, die stierf toen Sherlin nog heel jong was.
“Ons huis was erg klein en het metalen plafond had veel gaten. Als het regende, hoorde je het hard bonzen en kon het huis overstromen. De muren waren broos, dus in de winter werd het erg kil. Als we niets gegeten hadden, voelde je de kou binnen nog meer.”
Een nieuw begin
Toen Sherlin bij NPH Peru toekwam, kreeg hij een speciaal dieet omdat hij ondervoed was. De dokters waren bezorgd omdat ondervoeding langdurige gevolgen kon hebben voor zijn ontwikkeling. Ze zijn blij dat hij nu gezond is.
Sherlin is nu 17 jaar en heeft zijn middelbare school afgerond. Momenteel doet hij zijn dienstjaar bij NPH Peru. Elke dag helpt hij met het bereiden van maaltijden voor de 78 kinderen en werkt hij op het land.
Een passie geërfd
Volgend jaar wil hij landbouwkunde studeren, een passie die hij van zijn vader geërfd heeft. Hij heeft één duidelijke herinnering aan zijn vader: hoe hij zijn broer Marcel fruitbomen leerde planten. Ze kweekten perziken en bananen. Landbouw op het platteland wordt nog steeds bedreven volgens de traditionele basistechnieken van het Andesgebied. Het is er vaak de enige bron van inkomsten voor de meeste families.
Sherlin geniet van het gevoel van vrijheid als hij op het land is. Dit is zijn laatste jaar in Casa Santa Rosa, maar hij is enthousiast over zijn toekomst. “Ik verlaat NPH volgend jaar om te studeren. Veel dingen in mijn leven zullen veranderen, maar ik voel me rustig omdat ik weet dat NPH me zal blijven steunen”, zegt hij.
Sherlins droom is om op een dag zelf een boerderij te beheren en om voedsel te produceren, zodat andere kinderen geen honger moeten lijden. Sherlin zou ook graag Peruaans fruit naar andere landen exporteren. “Misschien wel naar het land van onze donateurs?”, voegt hij eraan toe. “Mijn vader zou dit vast ook een goed idee gevonden hebben. Ik kende mijn vader niet zo goed, maar ik denk dat hij trots op me zou zijn”, sluit Sherlin af.
Samen kunnen we een verschil maken! Steun Sherlin en kinderen zoals hij door een donatie te doen.