Vluchten voor bendegeweld in Mexico

De tweeling, Clarisa en Lola, leeft in Guerrero in het Zuid-Westen van Mexico. Wanneer die streek wordt overgenomen door georganiseerde misdaad, kan hun familie geen kant uit en moet ze kiezen tussen het drugskartel of vluchten voor bendegeweld.

In Guerrero, worden meer en meer lokale dorpen overgenomen door drugskartels. De boeren worden verplicht om papaver te kweken. Die plant wordt door de drugsbaronnen gebruikt om morfine, opium of heroïne te produceren. De boerenfamilies hebben geen keuze: meewerken of opkrassen. Zo verliezen vele families hun gronden, eigendommen of zelfs hun leven.

De Mexicaanse overheid werkt samen met de boeren aan een programma ‘Planten voor Morgen’, waarbij boeren worden aangemoedigd om andere planten te kweken zoals avocado, agave, perzik of andere fruitsoorten. Dat geeft goede resultaten voor sommigen, op de plaatsen waar de drugskartels niet neerstrijken althans.

De familie van Clarisa en Lola heeft het niet makkelijk. Ze leven met z’n zessen van wat de vader van zijn oogsten verkoopt. Ze zijn straatarm en hebben moeite om de kinderen naar de school te sturen. Ze gaan pas op zesjarige leeftijd voor het eerst naar school, maar de leerkrachten geraken regelmatig niet in het dorp door de slechte infrastructuur. De tweeling krijgt bijna nooit les …

Clarisa en Lola vroeger

Dankzij de steun van een non-profitorganisatie mogen de zusjes op internaat naar een andere school. Maar na amper 4 maanden moeten Clarisa en Lola terug vertrekken door politieke problemen met het schoolbestuur. Er blijft geen andere optie over dan ‘Telesecundaria’, een programma waarin kinderen les volgen via de televisie. Dat gaat goed gedurende 7 maanden. Dan wordt er iemand van de familie vermoord en vlucht het gezin onmiddelijk voor het geweld. Ze vrezen voor hun leven. De meisjes kunnen bij hun oma de lagere school afmaken.

In 2020 verandert alles. Door de oprukkende macht van de drugskartels en de economische crisis verliest de familie alles. Hun huis wordt leeggeroofd. Er is geen hoop meer op een veilige toekomst.

Clarisa en Lola vandaag

Eén van de nichtjes van Clarisa en Lola vertelt hen dan over NPH en de kansen die zij daar heeft gekregen. De ouders van de meisjes beslissen om meteen NPH Mexico te contacteren. De directeur van het kinderdorp krijgt hun verhaal te horen en besluit dat de meisjes nooit een eerlijke kans hebben gehad. In augustus 2021 worden zij en hun twee broertjes daarom toegelaten bij NPH Mexico.

Clarisa en Lola in het kinderdorp NPH Mexico

Clarisa en Lola hadden het aanvankelijk moeilijk want ze moesten twee schooljaren opniew doen. Maar met de hulp van de opvoeders, de psycholoog en de leerkrachten, gaat het beter en beter. Clarisa studeert boekhouding en Lola volgt de richting toerisme. Ze zijn nu 18 jaar. Ze hebben eindelijk zicht op een hoopvolle toekomst.

Bij NPH willen wij de kinderen het recht geven op een veilige thuis. Ter aanleiding van de Internationale Dag van de Rechten van het kind op 20 november, zetten wij het recht op een veilige thuis in de verf.

Helpt u mee?

Clarisa en Lola zouden u zo dankbaar zijn!

Orkaan Julia raast door Latijns-Amerika

Orkaan Julia raast momenteel door Latijns-Amerika. De orkaan werd aanvankelijk geclassificeerd als een orkaan van categorie 1 maar later gedegradeerd tot een tropische storm in verschillende Latijns-Amerikaanse landen. Wij geven u een update.

Nicaragua

De storm Julia trok op zondag 9 oktober om 8.00 uur via de Caribische kust het land binnen met windsnelheden in de buurt van 70 km/u. Op het moment van schrijven heeft de centrale regering een nationale waarschuwing gegeven en de academische activiteiten opgeschort. Openbare instellingen hebben gemeld dat meer dan 1500 mensen hun huis hebben verloren. Daarnaast hebben ongeveer 240.000 mensen geen toegang tot elektriciteit. Tot overmaat van ramp hebben meer dan 80.300 gezinnen tijdelijk geen toegang meer tot schoon water. Er zouden ook 78 rivieren zijn overstroomd. NPH Nicaragua heeft de kinderen en jongeren van onze verschillende externe programma’s nauwlettend opgevolgd. Gelukkig heeft geen van hen aanzienlijke materiële schade geleden, afgezien van enkele kleine beschadigingen aan hun huizen.

Helaas heeft de storm verschillende infrastructuren van NPH Nicaragua geraakt. Er werden overstromingen en schade aan de scholen, administratieve kantoren en een ruimte voor het programma El Buen Samaritano gemeld in het kinderdorp Casa Padre Wasson en het studentenhuis Casa Juveniles Universitarios. Bovendien hebben nabijgelegen granaatappelplantages ook schade opgelopen: sommige delen werden vernield.

Honduras

Vanwege de aanhoudende regen heeft de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor nationale noodsituaties (COPECO) op 9 oktober om 9.00 uur de alarmtoestand met 24 uur verlengd. Het grootste deel van het land blijft op geel staan, met als enige uitzondering de noordwestelijke departementen, die op rood staan. Openbare en particuliere scholen hebben hun activiteiten tijdelijk opgeschort en de luchthaven van San Pedro Sula is preventief gesloten. De meeste gezinnen uit dat gebied hebben hun huis verloren. Er werden daarbij ook 3 doden en één vermist persoon gemeld.

NPH Honduras heeft geen schade of grote problemen gemeld, afgezien van de tijdelijke opschorting van de lessen. Ook de activiteiten in het familiecentrum ‘Centro Familiar San José‘ werden tijdelijk afgelast.

El Salvador

Hoewel de orkaan Julia in dit land is gedegradeerd tot een tropische storm, heeft El Salvador op zijn gehele grondgebied te kampen gehad met overvloedige regenval, harde wind, overstromingen en aardverschuivingen. Volgens een persbericht van de regering is de alarmtoestand met 48 uur verlengd.

Overheidsinstanties hebben verplichte evacuatiezones ingesteld en de activiteiten op de internationale luchthaven beperkt. Ook academische activiteiten zijn opgeschort (op 10 oktober).

NPH El Salvador kreeg te kampen met aanhoudende regen, maar er is geen grote schade aangericht. Als voorzorgsmaatregel werden de academische activiteiten tijdelijk stilgelegd en is het administratieve personeel uitsluitend op afstand blijven werken.

Guatemala

Met windsnelheden van rond de 60 km/u hebben het agentschap dat verantwoordelijk is voor nationale rampen (CONRED) en verschillende andere instellingen evacuaties uitgevoerd. Het agentschap heeft ook schuilzones voorzien om de slachtoffers van de orkaan Julia te helpen. Het departement Izabal – waar een familie woont die deel uitmaakt van ons OneFamily-programma – is het meest getroffen door de storm. Gelukkig meldt deze familie geen schade.

De faciliteiten van NPH Guatemala, gelegen in Chimaltenango, zijn – net als de faciliteiten in andere landen – blootgesteld aan constante maar relatief onschuldige regen. De kinderen en jongeren zijn veilig en de lessen werden preventief geschorst.

Wij zullen u op de hoogte houden van verdere ontwikkelingen van de orkaan Julia in Latijns-Amerika via onze website en Facebook. Wenst u in tussentijd toch een bijdrage te storten voor de schade aan het kinderdorp in Nicaragua, kan u dat doen via onderstaande knop.

Kinderen slachtoffer van hongersnood en watertekort in Latijns-Amerika

Help de kinderen in Latijns-Amerika en Haïti die door Covid-19 en de stijgende energieprijzen honger en dorst lijden!

Er heerst in vele landen grote hongersnood door de wereldwijde klimaatverandering en door de stijgende energieprijzen. We moeten het u niet vertellen. Onze Kleine Weeskinderen tracht het verschil te maken maar we moeten NU reageren, anders gaat een hele generatie verloren!

De droogte zorgt er in Latijns-Amerika niet alleen voor dat mensen moeilijker aan drinkwater geraken, maar is ook verantwoordelijk voor de mislukte oogsten. Dat heeft natuurlijk een impact op de bevolking die het al moeilijk heeft om rond te komen.

In die risicogebieden zijn kinderen het meest kwetsbaar. Zij zijn de eerste slachtoffers als er tekorten zijn. De afgelopen Covidjaren hebben daar ook geen goed aan gedaan. Weet u, het aantal kinderen dat in de problemen zit volgens UNICEF, is nog nooit zo groot geweest: enkel en alleen al de laatste 2 jaren zijn er 100 miljoen kinderen meer onder de armoedegrens beland, die geen veilige thuis hebben of honger en dorst lijden.

In Honduras lijdt 26% van de kinderen onder de 5 jaar aan ondervoeding. Zo ook de kleine Kervenson, die amper 2 jaar oud is wanneer hij in allerijl door NPH Honduras opgevangen wordt door hongersnood. Het tekort aan voeding en proper water, heeft een grote impact op zijn groei.

Gezonde voeding gaf Kervenson zijn gezondheid terug

Kervenson heeft 7 broers en drie zussen. Zijn mama is een jonge alleenstaande moeder en heeft geen vast inkomen, waardoor ze de eindjes niet aan elkaar kan knopen. De familie leeft in een huis gebouwd met blokken slijk en graszoden, genaamd ‘Bahareque’. De vloer is van zand en het dak is een zinken plaat. Er is geen stromend water, geen elektriciteit en geen toilet. Ze leven in zo’n extreme armoede dat de kinderen ziek worden door honger en vuil water. Als hij 2 jaar is, dreigt Kervenson te bezwijken aan ondervoeding. Hij heeft achterstand opgelopen op het vlak van zijn fijne en grove motoriek. Daarnaast heeft hij een opgezwollen buik, lijdt aan bloedarmoede, heeft een tekort aan vitamines en moet ontwormd worden.

Na een doktersbezoek wordt hem een plaats aangeboden in ‘Casa Suyapa’, het kinderdorp van NPH Honduras. Wanneer hij daar aankomt, krijgt hij een speciaal dieet en moet hij wennen aan meerdere soorten voeding omdat hij een erg eentonig dieet gewoon was. Dankzij de steun van onze donateurs komt hij er helemaal bovenop. Hij krijgt voldoende te eten, gaat naar school en is een gelukkig 5-jarig kind. Intussen leven er 6 familieleden van Kervenson in het kinderdorp. Hij belt regelmatig met de rest van zijn familie en krijgt ook bezoekjes.

U ziet het, niet alleen de nood aan gezonde voeding, maar ook aan zuiver drinkwater is groot! Dat is de strijd die Onze Kleine Weeskinderen in heel Latijns-Amerika en Haïti voert.

Pia en Livia werden ziek door vuil water

De zusjes Pia en Livia zijn 6 en 4 jaar oud. Ze leven in een huisje op de grond van hun grootvader. Hun 23-jarige moeder zorgt voor hen, hun vader is spoorloos. Ze wonen in ‘Las Casitas’, een dorpje tussen de velden en de bergen in El Salvador. Er is geen watervoorziening. Maar er zijn wel kleine bronnen in de buurt. De bronnen zijn natuurlijk, maar niet gezuiverd. Om het water niet te laten besmetten worden bronnen en containers waar het water in bewaard wordt, behandeld met bleekmiddel. En dat is verre van gezond, dat begrijpt u ongetwijfeld.

Verschillende bewoners van het dorpje ‘Las Casitas’ lijden aan maag- en darmziektes. Pia en Livia worden ook ziek. Na een onderzoek bij de dokter, krijgen ze de kans om aan het programma van NPH El Salvador deel te nemen. Daar krijgen ze voldoende eten, proper drinkwater en een goede scholing. Hun mama brengt ze elke dag naar school en haalt ze ook terug op. Zo kunnen ze deel uitmaken van de NPH-familie en toch thuis blijven wonen.

Pia en Livia en hun mama

Help hongerige kinderen aan voedsel en water: maak uw gift vandaag nog over!

U kan met een nieuwe gift heel wat kinderen helpen aan zuiver drinkwater en voedsel. U behoedt ze op die manier niet alleen voor ziekte, maar u redt ze van een te vroege dood. Niets is zo schrijnend als een kind te zien lijden door honger en ziekte.

Geef een kind vandaag nog de nodige voeding en water om te overleven. Alvast bedankt!

Een belangrijke verjaardag in Latijns-Amerika voor Rubi en andere kinderen

Rubi is een moedige jonge meid. Op 11 mei vierde ze haar 15e verjaardag in Peru. Een zeer belangrijke gebeurtenis in Latijns-Amerika, want meisjes worden op die leeftijd als volwassen beschouwd.

Eindelijk een verjaardag zonder zorgen

Rubi kan nog maar sinds kort zonder zorgen haar verjaardag vieren. Haar ouders zijn gescheiden toen ze klein was. Ze bleef bij haar mama, die hertrouwde. Maar mishandeling en verwaarlozing waren een dagelijkse realiteit voor het jonge meisje … Ze kon daar niet blijven. Dat begrijpt u ongetwijfeld. De rechtbank besloot dat Rubi beter in het kinderdorp van NPH Peru kon komen wonen, waar ze een stabiele thuis zou krijgen. U kan zich wel voorstellen hoe verwarrend zo’n situatie voor een kind moet zijn.

Gelukkig loopt dit droevige verhaal goed af. Rubi was aanvankelijk schuchter en wantrouwig door haar traumatiserende verleden. In het kinderdorp werd ze goed ondersteund door de opvoeders. Vandaag is ze een vrolijke meid die van school en muziek houdt. Dat moet gevierd worden.

Dit is Rubi!

Ook een gelukkige verjaardag voor onze donateurs

We willen onze donateurs in de bloemetjes zetten. Vanwege hun hulp kunnen we ervoor zorgen dat Rubi niks mankeert. Zij zorgen ervoor dat Rubi en haar lotgenoten bij NPH de nodige zorg krijgen, naar school kunnen gaan en voldoende eten krijgen. Het belangrijkste: ze hebben nu een liefdevolle thuis waar ze kind mogen zijn. En dát is waar het bij Onze Kleine Weeskinderen om draait.

Daarom wenst Rubi een stukje van haar verhaal met u te delen ter gelegenheid van haar
verjaardag. Zij vertelt u in haar bijgevoegde brief als geen ander hoe haar leven dankzij onze donateurs is veranderd. Zij geven haar een reden om een verjaardagsfeest te vieren.

Geef onze kinderen een mooi verjaardagsfeest

Vol hoop en verwachting kijken kinderen uit naar hun verjaardag. Maar voor Rubi was jarig zijn, nooit iets speciaals. Een dag als een ander, gekenmerkt door bittere somberheid. Net zoals een familie dat doet, willen wij daarom Rubi en haar vrienden, een onvergetelijke verjaardag geven. Haar mooiste wens is dat andere kinderen met een moeilijk verleden, vanaf vandaag aan een nieuw hoofdstuk kunnen schrijven.

Een boodschap van dankbaarheid van Rubi

Emancipatie van vrouwen in gemeenschappen in Guatemala

NPH Guatemala zet zich in voor emancipatie van vrouwen door middel van vele projecten zoals Chicas Poderosas, workshops en cursussen.

Dit is noodzakelijk in landen zoals Guatemala. Dit is noodzakelijk in landen zoals Guatemala. 51% van de totale bevolking is vrouw. Maar worden uitgesloten van de voordelen van ontwikkeling.

De Economische Commissie voor Latijns-Amerika (ECLAC) schat dat Guatemala het op één na hoogste percentage analfabeten onder vrouwen in Midden-Amerika heeft.

Veel Guatemalteekse vrouwen zijn belast met de (onbetaalde) zorg voor kinderen en huishoudelijk werk. Hierdoor kunnen zij niet deelnemen aan de formele economie. Door hun gebrek aan economische zelfstandigheid kunnen zij ook niet ontsnappen aan huiselijk geweld.

Veel mishandelde vrouwen die geweld tolereren doen dat omdat ze niet economisch onafhankelijk zijn.

Onze campagne in Guatemala: ‘Guatemala, wij zijn hen’ – ‘zij is onoverwinnelijk’

Hoe NPH Guatemala vrouwen emancipatie steunt

Gezien de problemen in Guatemala is NPH Guatemala een samenwerking aangegaan met de ‘Oficina de la Mujer’ (het kantoor voor vrouwen). Dit is een dienst van de gemeente Parramos die zich richt op het bevorderen van het welzijn van lokale vrouwen en gezinnen.

Samen helpen we vrouwen om actief te streven naar hun eigen ontwikkeling, stimuleren we het leiderschap van vrouwen in de gemeenschap, bevorderen we de economische, sociale en politieke participatie van vrouwen en helpen we vrouwen bewust te maken van hun rechten.

Dina Lopez, directeur van het kantoor voor vrouwen in Parramos en programmaleider van het initiatief “Empoderamiento a Mujeres” (Vrouwenemancipatie), zegt: “Vrouwen in Parramos hebben een gemiddeld maandinkomen van QTZ 1.250 (154€). De meeste vrouwen hier werken informeel in de landbouw of doen informele activiteiten, zoals kleren wassen of huizen schoonmaken,” zegt Dina. Dit is minder dan de helft van het officiële maandelijkse minimumloon van QTZ 2.872 (352€) in Guatemala.

Josefina’s verhaal van emancipatie

Josefina woont met haar familie in een klein huis in San Luis. Voor de COVID-19 epidemie werkte Josefina vele jaren in een restaurant in Antigua Guatemala. Door de pandemie verloor ze echter haar baan in 2020. Sindsdien werkt ze vanuit huis door te koken voor evenementen en door stoffen te naaien om bij te dragen aan het gezinsinkomen.

Als gevolg van COVID-19 zijn de scholen overgeschakeld van klassikale lessen naar online-onderwijs. Dit betekende dat Josefina thuis een internetverbinding moest installeren zodat haar kinderen hun studies konden voortzetten tijdens de pandemie. “Ik ben erin geslaagd om kleding te maken en het inkomen van ons gezin te verhogen om te kunnen voldoen aan de nieuwe onderwijsvereisten, maar het is erg moeilijk,” zegt ze.

Hoe een workshop een leven veranderde

Josefina hoorde over NPH Guatemala via een social media post, waarin het kantoor voor vrouwen en NPH Guatemala gratis workshops in bakkerijen, naaien en kleermaken aanprezen. Ze aarzelde niet om contact op te nemen met Dina Lopez en schreef zich in voor de drie maanden durende cursus die in februari 2021 begon bij NPH in Casa San Andrés.

Josefina was een actieve studente tijdens de cursus en was de enige studente die elke week extra kledingstukken leverde. Tijdens de diploma-uitreiking won Josefina prijs voor de beste student. Ze kreeg een nieuwe naaimachine en kon daardoor haar thuisproductie van stoffen verbeteren. Ze kon grotere projecten aannemen, zoals een voor de gemeente Parramos, waarbij ze 200 stoelhoezen en 20 tafellopers voor hen creëerde.

Josefina is ambitieus: “Ik wil graag meer naaitechnieken leren, daarom heb ik me ingeschreven voor de tweede cursus in januari 2022. Op die manier kan ik andere kledingstukken maken met meer geavanceerde en gespecialiseerde naaivaardigheden,” citeert Josefina.

Guatemalteekse vrouwen moeten vooruitgang blijven boeken

Vrouwen zijn nog steeds ondervertegenwoordigd in maatschappelijke activiteiten en de realiteit in Guatemala laat zien dat uitsluiting, discriminatie, en vooral geweld tegen vrouwen, nog steeds bestaan.

NPH Guatemala zet zich in voor de bevordering en uitvoering van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de Verenigde Naties. Via onze programma’s ondersteunen we sterke vrouwen met SDG #5 – Gendergelijkheid: Bereik gendergelijkheid en geef alle vrouwen en meisjes meer kansen; SDG #8 – Fatsoenlijk werk en economische groei: Bevorderen van duurzame, inclusieve en duurzame economische groei, volledige en productieve werkgelegenheid en fatsoenlijk werk voor iedereen; en SDG #10 – Ongelijkheid verminderen: Ongelijkheid binnen en tussen landen verminderen.

Onderwijs: zorgenkind in Latijns-Amerika

Basisonderwijs voor alle kinderen, jongens én meisjes. Volgens de millenniumdoelstelling zou dat in 2025 een feit moeten zijn. De doelstelling wordt in Latijns-Amerika lang niet gehaald.

Kinderen kunnen niet naar school

Gedwongen door de armoede, gaan in Latijns-Amerika en de Caraïben nog altijd 6,5 miljoen kinderen niet naar school. Het onderwijs is bovendien vaak ondermaats door onder andere een gebrek aan goed opgeleide leraren. Daarom zet Onze Kleine Weeskinderen zich voor zoveel mogelijk kwetsbare kinderen in zodat ze naar school kunnen gaan. Want leren lezen en schrijven is dé manier om de armoedecirkel te doorbreken.

Getuigenis vanuit het veld

Jean Erisnor (schooldirecteur, Onze Kleine Weeskinderen Haïti):
“Onze kinderen komen uit gevaarlijke, arme wijken.”

“De kinderen die naar mijn school komen zijn wees, of hebben nog één ouder en zijn slachtoffer van de armoede. Alleen onderwijs kan ervoor zorgen dat deze kinderen een plek in de maatschappij krijgen. Ik denk daarbij aan het verhaal van een van onze jongens. Zijn moeder was overleden en zijn vader kende hij niet. Hij leefde bij zijn oma en een oudere broer. Hij at maar één keer per dag: de maaltijd die hij bij ons op school kreeg. Vaak was hij armoedig gekleed, soms liep hij op blote voeten. Wat mij vooral trof was zijn doorzettingsvermogen: hij wilde zó graag naar school. Als wij hem niet hadden geholpen, zou hij moederziel alleen op straat zijn terechtgekomen.”

Levi en Rina hebben een toekomst dankzij u

Levi was een 4-jarig jongetje dat door de Hondurese politie werd gevonden terwijl hij op straat ronddoolde. Alleen, verlaten, naakt.

‘Doorgangshuis’ Casa Mi Esperanza

Zijn kwetsbare situatie trok de aandacht van de politie. Uiteindelijk bracht die hem naar Casa Mi Esperanza, een ‘doorgangshuis’ van NPH Honduras in Catacamas. Daar bieden ze een veilige
omgeving voor kinderen die vanuit een onstabiele woonsituatie komen, in afwachting dat ze terechtkunnen bij hun familie of een ander kindertehuis.

Levi die lacht
Levi in ons kinderdorp

Op zoek naar familie

Het personeel van Casa Mi Esperanza ging op zoek naar Levi’s familie. Toen bleek dat ook zijn zus Rina, die 7 jaar oud was, zich in een vergelijkbare erbarmelijke situatie bevond. Hun mama, Rosa, was een alleenstaande moeder met een gehoorstoornis en een verstandelijke beperking. Ze was zeer impulsief en nam haar kinderen vaak mee terwijl ze op straat flessen inzamelde om wat geld te verdienen. Met veel problemen tot gevolg. Omdat Levi bang was om de straat over te steken, liet zijn moeder hem aan de andere kant van de straat staan en vervolgde haar weg. De kinderen gingen niet naar school en kregen vaak enkel chips en frisdrank. Ze werden blootgesteld aan ziekten en meermaals wilden mensen hen zelfs ontvoeren!

Rina en Levi omarmen elkaar
Rina en Levi

Opvang in het kinderdorp van NPH Honduras

Het was duidelijk dat Levi en Rina niet genoeg bescherming kregen, en er een schrijnend geldgebrek was om in hun basisbehoeften te voorzien. Omdat het risico op verwaarlozing zo groot was, kregen de kinderen op 23 november 2020 opvang in het kinderdorp van NPH Honduras. Daar werden ze door ons NPH-team liefdevol verwelkomd en verzorgd. Ze krijgen er alle aandacht en zorg die ze nodig hebben.

Hun aanpassingsproces verliep zeer goed. Ze hebben een sterke band, omhelzen elkaar en spelen graag samen. Toen Rina op de Ranch kwam, kon ze niet lezen en schrijven. Nu is ze zeer blij om naar school te kunnen gaan. Ze houden ondertussen contact met hun familie via onze NPH-maatschappelijk werkers.

Gelukkig vonden Levi en Rina een veilige thuis bij NPH dankzij de ondersteuning van onze donateurs.

Chicas poderosas en Hombres de honor

Elk jaar is het op 11 oktober Wereldmeisjesdag en wordt er stilgestaan bij de rechten en vrijheden van meisjes.

Chicas poderosas

Bij NPH hechten we veel belang aan de rechten van alle kinderen. Daarom startten we enkele jaren geleden voor meisjes een apart programma: ‘Chicas Poderosas’, wat ‘krachtige meisjes’ betekent. En dat is precies het doel: hen steunen en in staat stellen hun potentieel ten volle te benutten en voor hun rechten op te komen. Dat doen we onder meer door discussies, workshops en excursies.

Girls throwing flowers in the air
Hombres de Honor

NPH Honduras startte met een vergelijkbaar programma voor jongens, ‘Hombres de Honor’, ‘mannen van eer’. Het doel is om hen een veilige ruimte te bieden waar ze zich kunnen uiten, openlijk kunnen praten over hun ervaringen en kunnen bijleren over onderwerpen die hen aangaan.

Straatkinderen: zij hebben ook rechten

Ondanks de goedkeuring in 1989 door de Verenigde Naties van het Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind, worden deze rechten in vele landen niet geëerbiedigd. En straatkinderen lopen de meeste kans dat hun rechten worden geschonden. Volgens UNICEF leven ongeveer 120 miljoen kinderen in de wereld op straat, waarvan 60 miljoen in Zuid-Amerika.

Wie zijn deze straatkinderen?

60 miljoen kinderen leven in extreme armoede in Latijns-Amerika. Deze kinderen leven op het vuilnisbelt, in stations of onder bruggen in grote steden. Zonder enige vorm van bescherming en basisonderwijs is de toekomst van straatkinderen uitzichtloos en is hun levenskwaliteit slecht. Zij hebben vaak meervoudige trauma’s en hun toekomstperspectief is een leven in armoede.

Waarom leven deze kinderen op straat?

Het fenomeen van straatkinderen heeft vele oorzaken. De combinatie van zowel familiale, economische, sociale als politieke factoren speelt een belangrijke rol in hun situatie. Het is vaak heel moeilijk om slechts één specifieke oorzaak aan te duiden: zij zijn specifiek voor elk kind en kunnen met de tijd veranderen. Armoede speelt echter een belangrijke rol. Sociale factoren zoals familie, mishandeling of verwaarlozing thuis of in de gemeenschap liggen ook vaak aan de basis van hun vertrek naar de straat. Andere aanleiding zijn natuurrampen, oorlogen, enz.

Een kwetsbare situatie voor straatkinderen

Straatkinderen bevinden zich in een kwetsbare situatie omdat er geen volwassene is die voor hen zorgt, zij geen adequaat onderdak hebben of bij de geboorte niet zijn geregistreerd. Zij leven in een omgeving die over het algemeen als gevaarlijk wordt omschreven. Zij worden blootgesteld aan een groot aantal risico’s: drugs, seksueel en/of lichamelijk misbruik, uitbuiting, bendelidmaatschap, honger, ziekte en een afnemende geestelijke gezondheid. Naast de stigmatisering en sociale uitsluiting waarmee zij worden geconfronteerd, hebben zij vaak te maken met een discriminerend rechtssysteem dat misbruik maakt van hun kwetsbaarheid om hen te criminaliseren. Aldus worden veel van de rechten van straatkinderen geschonden.

“De Staten die partij zijn, erkennen het recht van ieder kind op een levensstandaard die toereikend is voor de lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en maatschappelijke ontwikkeling van het kind.”

Artikel 27 van het Internationaal Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind

Kinderbescherming bij Onze Kleine Weeskinderen

Net zoals in een familie geven wij de meest kwetsbare kinderen een warme en veilige thuis. We bieden hen medische zorg, gezonde voeding en kwalitatief onderwijs, zowel in onze kinderdorpen als in de arme gemeenschappen.

Jongens en meisjes groeien veilig op in onze kinderdorpen. Ze weten dat ze er niet weggestuurd worden, noch gescheiden worden van hun broers en zussen. Wij zijn ervan overtuigd dat liefde en veiligheid onze kinderen de mogelijkheid bieden om zich voor te bereiden op de wereld van morgen.

Zie hier wat onze kinderen te zeggen hebben op de internationale dag van de rechten van het kind:

HONDURAS – Na een paar maanden op straat werd Manuel in onze kinderdorp opgevangen.

Van de straat naar een liefdevolle thuis: dat is het geluk van Manuel

Het verhaal van Manuel is helaas niet zo anders dan dat van de vele kinderen die in de grote steden van Midden- en Zuid-Amerika wonen.

Manuel heeft vijf broers en zussen. Hij was 8 jaar oud toen hij en zijn oudere broer Gabriel op straat werden gezet. Ze werden beiden door hun stiefvader het huis uitgezet zodat er minder monden gevoed moesten worden. Hij vond dat ze oud genoeg waren om voor zichzelf te zorgen. Manuel komt uit een zeer arm gezin dat in één van de sloppenwijk van San Pedro Sula (Honduras) woont. Dit is de dodelijkste stad ter wereld.

Manuel vandaag

Na een paar moeilijke maanden op straat, werd Manuel door de politie gevonden in een gevaarlijke buurt van de stad. Manuel werd in een publiek opvangcentrum geplaatst, dat sterk op een gevangenis leek. Toen de staat in 2015 besloot om al haar weeshuizen en opvangcentra te sluiten en de kinderen aan meer geschikte partners toe te vertrouwen, kwam Manuel in ons kinderdorp in Honduras wonen.

Hij was gelukkig in onze kinderdorp, maar zijn hart bloedde nog steeds voor zijn andere broers en zussen. Daarom heeft Onze Kleine Weeskinderen er alles aan gedaan om via ons ‘one family’ programma, Manuel te verenigen met zijn broertjes en zussen. Nu woont hij met een familielid in het noorden van het land en ontvangt een studiebeurs van ons zodat hij zijn school kan afmaken.

Leven bij Onze Kleine Weeskinderen is het recht hebben om kind te zijn!

In onze kinderdorp heeft Manuel een veilige, zorgzame, liefdevolle, en luisterende omgeving gevonden. Sinds zijn aankomst heeft hij toegang gehad tot alles wat hij nodig had voor zijn groei en ontwikkeling: onderwijs en het recht op een familie. Onze Kleine Weeskinderen wilt dus de meest elementaire rechten van Manuel en van ieder kind opeisen.