Toen Antoinette in oktober 2019 het St. Damien kinderziekenhuis van NPH Haïti binnenkwam, had ze dringend medische hulp nodig. Ze stond op het punt te bevallen, want haar vliezen waren gebroken. Alleen, ze was nog maar zes maanden zwanger. Geen gunstig vooruitzicht dus. En dan doken allerlei complicaties op…
Risicovolle zwangerschappen in het St. Damien kinderziekenhuis
Antoinette was overgebracht naar Saint Damien omdat ze daar wel de faciliteiten hebben om risicovolle zwangerschappen te behandelen.
Het ziekenhuis in haar buurt was daar namelijk niet voor uitgerust. Ze kreeg de deskundige zorg die ze nodig had om de bevalling een maand lang te voorkomen. In november beviel ze via een keizersnede.
Baby Marlie werd geboren na slechts 29 weken zwangerschap, woog amper 930 gram en had enkele zware aandoeningen. Ze moest gereanimeerd worden voordat ze naar de afdeling neonatologie kon worden overgebracht.
Een röntgenfoto toonde een longaandoening, een gevolg van de vroeggeboorte. Haar ademhalingssysteem wou ondanks therapie niet stabiliseren.
Op dag 13 kreeg Marlie een ademstilstand en moest ze gereanimeerd worden. Ze had bovendien een infectie. Op dag 18 ademde ze nog steeds moeizaam en had ze ernstige bloedarmoede. Een bloedtransfusie volgde. Na een maand ziekenhuisopname bleef de bloedarmoede aanhouden en kreeg ze nog twee transfusies. Op dag 44 kreeg ze haar vierde bloedtransfusie. Na 51 dagen werd ze overgebracht naar de ‘Kangaroo Care’ om aan te sterken.
Eindelijk weer terug naar haar moeder
Op haar 75e levensdag woog ze 1,5 kg en mocht ze definitief in de armen van haar mama liggen. Antoinette is dankbaar voor de zorg die zij en haar dochtertje kregen in ons kinderziekenhuis.
Medische zorg die in een ander ziekenhuis onbetaalbaar zou zijn. Ze maakt kralen voor kleding en handwerk en verdient maar een paar dollar per maand, net genoeg om te overleven. Door de coronacrisis blijven toeristen weg en heeft ze geen werk. Ook het inkomen van haar man is als taxichauffeur laag.
Na het betalen van de huur en brandstof blijft er maar weinig over… Een situatie die vele families helaas kennen. ‘Ik wil dat ook andere kinderen deskundig behandeld kunnen worden door een kinderarts. Marlie kreeg een kans op leven. Ik hoop dat God het ziekenhuis en het personeel zal blijven zegenen.’, vertelt Antoinette dankbaar.
