Kanker kreeg Eric niet klein

In ons St. Damien-kinderziekenhuis in Haïti redden ze elke dag kinderlevens. Ook de leukemie van de jonge Eric werd er met succes behandeld. Toch is iedere genezing op zich een mirakel, want de medische omkadering in het land is voor het grootste deel van de bevolking dramatisch.
Eric vecht tegen leukemie

Eric is een levendige 10-jarige jongen die met zijn ouders en zus op 150 km van de hoofdstad Port-au- Prince woont, wanneer plots het noodlot toeslaat.

Hij wordt hij ernstig ziek en gaat pijlsnel achteruit. Tot hij zelfs niet meer kan lopen. Zijn moeder neemt hem mee naar de dokter. Een bloedtest wijst op bloedarmoede. Ondanks de geneesmiddelen en een speciaal dieet, gaat het niet beter. Daarom wordt hij naar St. Damien doorverwezen, waar al snel blijkt dat Eric leukemie heeft.

Vanaf maart 2019 verblijft Eric gedurende 8 maanden op de afdeling oncologie. Gelukkig wordt hij op tijd opgenomen en krijgt hij de beste zorg.

St. Damien geeft de enige overlevingskans voor kinderen met kanker, want het is het enige ziekenhuis in Haïti waar ze behandeld kunnen worden. Openbare hospitalen hebben doorgaans niet de middelen om geneesbare ziektes te behandelen, en dus zeker kanker niet.

Eric’s strijd is lang maar succesvol! De dokters kregen de leukemie onder controle met chemo- en bestralingstherapie.

Zonder u zou hij nog steeds doodziek zijn

Dankzij uw steun, kregen zijn ouders weer moed: hun zoon reageert goed op de behandeling. Hij komt nu nog voor controlebezoeken naar het ziekenhuis. Zijn papa, Pierre en zijn mama, Beatrice, zijn de donateurs die het St. Damien-ziekenhuis steunen dankbaar.

‘Ze hebben niet alleen het leven van onze zoon gered, maar er ook voor gezorgd dat we ons huis niet moesten verkopen om de behandeling te betalen, die erg duur is. Dank u, uit de grond van ons hart.’

Giovana, een moederfiguur met een roeping

Al van kindsbeen af droomde Giovana Fuentes ervan om voor anderen te zorgen. Toen ze zag hoe kwetsbare kinderen in het kinderdorp van NPH Peru een warme thuis vonden en dankzij de goede gezondheidszorg en kwaliteitsvol onderwijs vooruitgang in hun leven boekten, wist ze dat ze er graag wilde werken als verpleegkundige. Ondertussen werkt ze al meer dan 7 jaar in het kinderdorp en is ze nu ziekenhuiscoördinator.

Ondanks de grote uitdagingen van vandaag, is het nog steeds haar droomjob. Ze vindt het prachtig hoe onze donateurs met hun giften zo’n grote impact hebben op het leven van de kinderen en hun gezondheid.

‘Het mooiste vind ik de genegenheid en het vertrouwen die de kinderen mij geven door hun gevoelens en emoties te delen. Sommige jongeren die het kinderdorp al hebben verlaten, komen nog steeds terug voor advies. Dan realiseer je je dat je voor hen ook een soort moederfiguur bent. Met Moederdag in aantocht is dat een mooie gedachte,’ lacht ze.

Ik wil helpen

Na twee operaties loopt Rosalia weer zelfstandig

De 7-jarige Rosalia was er erg aan toe. Het meisje werd geboren met een ernstige misvorming van haar linkervoet en moest dringend worden geopereerd. Alleen had haar grootmoeder – bij wie Rosalia woonde – het geld niet om een behandeling of operatie te betalen … U bracht redding.

Toen Rosalia in april 2019 in de NPH-familie van Honduras werd opgevangen, was haar toestand slecht. Door een voetmisvorming kon ze haar enkel niet buigen en stond haar voet permanent naar binnen. Daardoor liep ze altijd op het buitenste deel van haar zool. Bovendien voelde ze bijna niets meer in die voet. Een operatie was hoognodig, maar de armoede waarin zij met haar oma leefde, zorgde voor extra complicaties.

In Honduras leeft bijna 1 op de 5 mensen in extreme armoede, zonder toegang tot gezondheidszorg. Bovendien heeft vrijwel niemand een ziekteverzekering. Vele kinderen zijn dan ook ziek, ondervoed en verwaarloosd en krijgen niet de nodige medische zorg.

Na de scheiding van haar ouders werd Rosalia opgevangen door haar oma in een dorpje vlak aan de grens met El Salvador. Haar oma vertrok altijd erg vroeg in de ochtend om te gaan werken op de koffieplantages om toch maar een beetje eten op tafel te kunnen zetten. Rosalia ging niet naar school, want dat kon haar oma niet betalen. Ze bleef daarom hele dagen alleen thuis en deed wat ze kon in het huishouden. Al moest ze haar voet dan wel over de oude, vuile vloer slepen. Zo ontstond er een ernstige zweer.

Weer een tegenslag, want de openbare ziekenhuizen wilden haar niet opereren. Eerst moest de ontsteking namelijk drie maanden lang dagelijks behandeld worden. Maar Rosalia’s grootmoeder had zelfs geen geld om haar naar de stad te brengen, laat staan om de behandelingen, operatie en revalidatie te betalen!

Gelukkig staat NPH Honduras altijd open voor families uit de arme omliggende gemeenschappen. Ons kinderdorp nam kennis van de situatie van Rosalia en haar ondraaglijke pijn. Het meisje kreeg daarom meteen de juiste behandeling en woont nu ook in ons kinderdorp, waar ze naar school gaat, gezonde voeding krijgt en kan spelen. Het verlegen en stille meisje bloeit in ons kinderdorp helemaal open.

Ondertussen kreeg ze, dankzij u, al twee operaties om haar voet te corrigeren en is de evolutie zichtbaar. Ze draagt nu een laars en krijgt intensieve therapie om zelfstandig te lopen. Dank u wel daarvoor! De weg is nog lang, want ze heeft nog heel wat behandelingen nodig. Uw waardevolle hulp geeft haar de hoop dat ze op een dag helemaal genezen zal zijn.

2020, een bijzonder jaar in Latijns Amerika

2020 was een bijzonder jaar… onze organisatie heeft een aantal obstakels kunnen overwinnen met behulp van onze donateur!

NPH Honduras

NPH Honduras kon tijdens de coronacrisis veel mensen in nood snelle hulp bieden. Zo bezorgden we voedselpakketten aan meer dan 100 families uit de arme gemeenschap van Tegucigalpa.

NPH Haïti

NPH Haïti werd genoodzaakt om ingrijpende maatregelen te nemen. Een aantal medewerkers kregen hun ontslag, uitgaven werden drastisch verlaagd en het collegegeld werd verhoogd. Gelukkig kende dit jaar ook zijn successen.

Hartverwarmend is bijvoorbeeld het verhaal van de kleine Bobbi uit Port-auPrince. Hij bleek erg ondervoed: hij was 22 maanden oud en woog amper 10 kg. Bobbi werd snel doorverwezen naar ons St Damien-ziekenhuis voor de juiste zorg. Hij is nu weer helemaal gezond, dankzij uw steun aan ons ziekenhuis.

NPH Guatemala

NPH Guatemala moest dan weer al zijn beroepsateliers sluiten. Heel weinig gezinnen hebben de apparaten en technologie om in huis online lessen te volgen. De leraren zochten daarom naar alternatieven om de studenten didactisch materiaal en persoonlijke begeleiding te bieden. Ondanks alle moeilijkheden slaagde maar liefst 98% van de leerlingen voor het schooljaar 2020!

NPH Mexico

Dankzij NPH Mexico kreeg de lokale bevolking voldoende voedsel tegen een lage prijs tijdens de lockdown. De kosten voor schoonmaakproducten en medicijnen stegen spijtig genoeg fors. In maart moesten ook hier de scholen sluiten. Maar in juli konden de kinderen – na heel wat aanpassingen en hulp van onze donateurs – toch deeltijds les volgen in onze eigen lokalen.

NPH Bolivia

Het landbouwprogramma van het kinderdorp NPH Bolivia ondervond heel wat moeilijkheden. Er was o.a. gebrek aan zaden voor de moestuinen. Ook het melkkoeienproject liep achterstand op, maar deze landbouwprojecten konden op het einde van het jaar alsnog verwezelijkt worden.

Het waterzuiveringssysteem dat voorzien was vorig jaar, gaat uiteindelijk in 2021 door. Alle kinderen en medewerkers zullen hiervan kunnen genieten!

De coronapandemie heeft overal in de wereld een groot impact gehad. In de landen waar we actief zijn leidt dit vaak tot nog meer armoede, honger en geweld. Gelukkig konden we dankzij onze trouwe donateurs toch vele levens positief veranderen in 2020. Zoals dat van Marlen en duizenden andere kinderen en hun families. Dat kunnen we alleen maar verder zetten als mensen zoals u achter ons blijven staan. Blijf vooral uw warm hart tonen. Daar willen wij, in naam van alle kinderen, alvast heel hard voor danken. 

Ik wil helpen

Kinderen worden gered door de goede zorg in ons St Damien kinderziekenhuis

In Haïti is ons St Damien kinderziekenhuis cruciaal voor verlaten kinderen met speciale behoeften. Het biedt naast behandelingen ook liefde, zorg en zelfs een thuis. Voor Sébastien betekent het ziekenhuis zijn enige overlevingskans.

Zorgen van jongen in ons kinderziekenhuis

Toen hij 4 jaar was, bracht zijn mama hem hier naartoe voor een routinecontrole. Al snel belandde hij in het rehydratiecentrum wegens ernstige diarree en braken. Na vijf dagen behandeling was hij nog altijd niet beter en werd hij in het ziekenhuis opgenomen. Er werden bijkomende ernstige complicaties, aangeboren letstels en vertraagde psychomotorische ontwikkelingen vastgesteld.

twee kinderen in de zorg van kinderziekenhuis

Op een dag zei de mama van Sébastien dat ze eten ging kopen, maar ze kwam nooit meer terug. Sinds 2015 verblijft Sébastien in de ‘Fish Room’, een speciale ruimte voor zieke en gehandicapte kinderen die in het ziekenhuis worden achtergelaten. Zonder de juiste zorg en hulp zouden Sébastien en vele anderen zijn overleden. Want het overkomt veel zieke kinderen en kinderen met een beperking. Ouders hebben vaak niet de middelen om voor hun kinderen te zorgen. Ook sociaal stigma speelt een rol in het land: die kinderen worden verworpen uit de maatschappij.

Onze Kleine Weeskinderen wilt die kinderen een waardig leven geven. Helpt u mee?

Ik wil helpen

Dr. Gautier getuigt over de aardbeving in Haïti

Nationaal NPH-directeur en dokter in het St Damien-kinderziekenhuis, Dr. Jacqueline Gautier herinnert zich levendig dat fatale moment op 12 januari 2010. In slechts 35 seconden voltrok zich een echte ramp:

‘Ik kwam net terug uit St Damien. Alles beefde. Vanuit Port-au Prince stegen grote stofwolken op en weerklonk non-stop geschreeuw. De stad was vreselijk getroffen, met overal dode mensen. Het leek een oorlogsgebied.

Mijn man werd vermist en bleek later te zijn gestorven, dicht bij het epicentrum. Vrijwel iedereen in Haïti is getraumatiseerd. Toch was er ook veel solidariteit.

We begroeven onze naasten en troostten elkaar. In het ziekenhuis verloren we drie medewerkers, en velen raakten gewond. Gelukkig doorstond het kinderziekenhuis de ramp vrij goed en veranderde het in een openluchtziekenhuis met een klein tentendorp in onze achtertuin.

10 maanden nadien brak de cholera uit, die 10.000 mensen het leven kostte. Voeg daar de grote orkanen in de jaren die volgden aan toe … Onze natie heeft diepe mentale en fysieke wonden. Toch strijden we verder. We willen via St Damien die tragedies veranderen in kansen. Ondanks alle rampspoed zullen we volharden met moed, geloof, hoop en de warme steun van onze
donateurs.’


12 Januari 2010: een zwarte dag voor Haïti

  • 1.500.000 mensen dakloos 
  • Aardbeving 7.0 op de schaal van richter
  • Meer dan 230.000 doden
  • Meer dan 300.000 gewonden
  • 25 KM van de hoofdstad Port-au-Prince 

De impact van onze donateurs tijdens de lockdown in Latijns Amerika

Beseft u wel wat voor een impact onze donateurs hebben gehad gedurende de lockdown in Latijns Amerika?

Zo veel families die we hebben kunnen steunen… U kan het zich niet voorstellen!

De familie Lozano Canales is er één van. Dit gezin leeft in Santa Catharina Punula, een arme wijk van Guatemala City, waar vervuiling, bendes en drugs deel uitmaken van het straatbeeld.

De zeven familieleden leven samen in een éénkamerappartementje en delen twee bedden. Door de coronacrisis verloor Christina haar werk als kuisvrouw.

Haar dochters helpen haar door vuurhout en popcorn te verkopen. Op een goede dag verdienen ze €5, net voldoende voor één dag eten voor de hele familie. Stel u voor … Ondanks alle tegenslag, getuigt de familie van enorme wilskracht.

‘Het coronavirus heeft ons leven in elk opzicht overhoop gehaald. Op dit moment overleven we enkel en alleen dankzij de steun van NPH (OKW), wat voor ons een ware zegen is.

Mijn kinderen krijgen namelijk eten, schoolmateriaal en hygiëneproducten. Ik heb het gevoel dat we zonder jullie, als familie verloren zouden zijn.’ zegt Christina.

Dank u wel aan iedereen die ons steunt!

Bekijk hier de andere families die we hebben kunnen steunen met behulp van onze donateurs:

Comedor Infantil tijdens coronacrisis

In de Comedor Infantil in Talanga, actief sinds 2009, kookt de 50-jarige kok Marlen elke dag voor de kinderen. Maar het is veel meer dan een gaarkeuken. De kinderen krijgen er naast voedzame maaltijden ook bijles.

Het is een veilige plek waar getraind personeel hen ondersteunt met diverse projecten volgens leeftijd en hen een waaier aan diensten biedt, zoals psychologische dienstverlening en tandzorg.

De hulp van NPH Honduras is daarbij essentieel. Zo deed het kinderdorp in 2020 onder meer 49 voedseldonaties, doneerde het vitaminen en antiparasiet medicijnen en zorgde het voor een nieuwe koelkast, meubilair, schooluniformen en schoolspullen.

Tijdens de corona-pandemie is onvoorwaardelijke steun aan gemeenschappen zoals Talanga onmisbaar.

Marlen, de kok bij de Comedor Infantil

Marlen getuigt: ‘Veel kinderen hebben geen ouders meer. Om zichzelf te voeden, kappen en verkopen ze hout, soms in de stromende regen. ‘Er zijn kinderen die kleding zoeken in de vuilbakken en die dan voor een halve dollar trachten te verkopen om een ei en een sapje te kopen’.

De comedor helpt tijdens de coronacrisis zoveel als het kan. Samen kunnen wij het verschil maken voor de meest kwetsbaren. Wij hebben uw hulp letterlijk broodnodig!

Alvast bedankt.

Ik wil helpen

De impact van uw giften tijdens de coronacrisis

Dankzij de giften van onze donateurs konden we de volgende acties ondernemen:

  • NPH Honduras deelde voedselpakketten uit aan 109 families in de arme Talanga-gemeenschap
  • Het St Damien-kinderziekenhuis verzamelde 4.900 maskers voor de patiënten en hun ouders, kocht extra geneesmiddelen en wierf tijdelijk extra medisch personeel aan.
  • De kliniek van NPH Nicaragua kon 4 zuurstoftanks aankopen, naast handgel, handschoenen en zeep.

De crisis is nog niet gedaan … In sommige landen zien we de impact van de lockdown nu pas. Wel wordt het duidelijk dat niet naar school gaan tot nog grotere armoede leidt. Kinderen hebben meer kans om in het criminele milieu terecht te komen of worden slachtoffer van kinderarbeid.

Helpt u ons om dit te voorkomen?

Ik wil helpen

Marlie: van overlevingskans nul naar aangesterkte baby

Toen Antoinette in oktober 2019 het St. Damien kinderziekenhuis van NPH Haïti binnenkwam, had ze dringend medische hulp nodig. Ze stond op het punt te bevallen, want haar vliezen waren gebroken. Alleen, ze was nog maar zes maanden zwanger. Geen gunstig vooruitzicht dus. En dan doken allerlei complicaties op…

Risicovolle zwangerschappen in het St. Damien kinderziekenhuis

Antoinette was overgebracht naar Saint Damien omdat ze daar wel de faciliteiten hebben om risicovolle zwangerschappen te behandelen.

Het ziekenhuis in haar buurt was daar namelijk niet voor uitgerust. Ze kreeg de deskundige zorg die ze nodig had om de bevalling een maand lang te voorkomen. In november beviel ze via een keizersnede.

Baby Marlie werd geboren na slechts 29 weken zwangerschap, woog amper 930 gram en had enkele zware aandoeningen. Ze moest gereanimeerd worden voordat ze naar de afdeling neonatologie kon worden overgebracht.

Een röntgenfoto toonde een longaandoening, een gevolg van de vroeggeboorte. Haar ademhalingssysteem wou ondanks therapie niet stabiliseren.

Op dag 13 kreeg Marlie een ademstilstand en moest ze gereanimeerd worden. Ze had bovendien een infectie. Op dag 18 ademde ze nog steeds moeizaam en had ze ernstige bloedarmoede. Een bloedtransfusie volgde. Na een maand ziekenhuisopname bleef de bloedarmoede aanhouden en kreeg ze nog twee transfusies. Op dag 44 kreeg ze haar vierde bloedtransfusie. Na 51 dagen werd ze overgebracht naar de ‘Kangaroo Care’ om aan te sterken.

Eindelijk weer terug naar haar moeder

Op haar 75e levensdag woog ze 1,5 kg en mocht ze definitief in de armen van haar mama liggen. Antoinette is dankbaar voor de zorg die zij en haar dochtertje kregen in ons kinderziekenhuis.

Medische zorg die in een ander ziekenhuis onbetaalbaar zou zijn. Ze maakt kralen voor kleding en handwerk en verdient maar een paar dollar per maand, net genoeg om te overleven. Door de coronacrisis blijven toeristen weg en heeft ze geen werk. Ook het inkomen van haar man is als taxichauffeur laag.

Na het betalen van de huur en brandstof blijft er maar weinig over… Een situatie die vele families helaas kennen. ‘Ik wil dat ook andere kinderen deskundig behandeld kunnen worden door een kinderarts. Marlie kreeg een kans op leven. Ik hoop dat God het ziekenhuis en het personeel zal blijven zegenen.’, vertelt Antoinette dankbaar.