Levi en Rina hebben een toekomst dankzij u

Levi was een 4-jarig jongetje dat door de Hondurese politie werd gevonden terwijl hij op straat ronddoolde. Alleen, verlaten, naakt.

‘Doorgangshuis’ Casa Mi Esperanza

Zijn kwetsbare situatie trok de aandacht van de politie. Uiteindelijk bracht die hem naar Casa Mi Esperanza, een ‘doorgangshuis’ van NPH Honduras in Catacamas. Daar bieden ze een veilige
omgeving voor kinderen die vanuit een onstabiele woonsituatie komen, in afwachting dat ze terechtkunnen bij hun familie of een ander kindertehuis.

Levi die lacht
Levi in ons kinderdorp

Op zoek naar familie

Het personeel van Casa Mi Esperanza ging op zoek naar Levi’s familie. Toen bleek dat ook zijn zus Rina, die 7 jaar oud was, zich in een vergelijkbare erbarmelijke situatie bevond. Hun mama, Rosa, was een alleenstaande moeder met een gehoorstoornis en een verstandelijke beperking. Ze was zeer impulsief en nam haar kinderen vaak mee terwijl ze op straat flessen inzamelde om wat geld te verdienen. Met veel problemen tot gevolg. Omdat Levi bang was om de straat over te steken, liet zijn moeder hem aan de andere kant van de straat staan en vervolgde haar weg. De kinderen gingen niet naar school en kregen vaak enkel chips en frisdrank. Ze werden blootgesteld aan ziekten en meermaals wilden mensen hen zelfs ontvoeren!

Rina en Levi omarmen elkaar
Rina en Levi

Opvang in het kinderdorp van NPH Honduras

Het was duidelijk dat Levi en Rina niet genoeg bescherming kregen, en er een schrijnend geldgebrek was om in hun basisbehoeften te voorzien. Omdat het risico op verwaarlozing zo groot was, kregen de kinderen op 23 november 2020 opvang in het kinderdorp van NPH Honduras. Daar werden ze door ons NPH-team liefdevol verwelkomd en verzorgd. Ze krijgen er alle aandacht en zorg die ze nodig hebben.

Hun aanpassingsproces verliep zeer goed. Ze hebben een sterke band, omhelzen elkaar en spelen graag samen. Toen Rina op de Ranch kwam, kon ze niet lezen en schrijven. Nu is ze zeer blij om naar school te kunnen gaan. Ze houden ondertussen contact met hun familie via onze NPH-maatschappelijk werkers.

Gelukkig vonden Levi en Rina een veilige thuis bij NPH dankzij de ondersteuning van onze donateurs.

Posted on by Daniela Derksen

Kunnen zijn wie je bent, daar staat Chicas Poderosas (Krachtige Meisjes) voor!

“Wat ik het leukste vind van mijn deelname aan Chicas Poderosas is dat ik veel over mezelf leer. Hier kan ik mij uiten en dat geeft me een heel goed gevoel!” – Valeria in Guatemala

Enkele jaren geleden startten we voor meisjes in Bolivia, Guatemala, Honduras en Mexico, het programma: ‘Chicas Poderosas’, dat ‘Krachtige Meisjes’ betekent. En dat zegt precies waar we naar streven: meisjes, tussen 10 en 24 jaar, in een machistische cultuur te steunen en te leren om in hun kracht te staan, hun potentieel ten volle te benutten en voor hun rechten op te komen. Dat doen we onder meer door discussies, workshops en excursies te organiseren.

Gevaar voor jonge meisjes en vrouwen in Latijns-Amerika

In de landen waar we actief zijn lopen jonge meisjes en vrouwen voortdurend gevaar. Velen worden gediscrimineerd, achtergesteld, misbruikt of zelfs vermoord. Ze kunnen zichzelf niet zijn en hebben vaak het gevoel minderwaardig te zijn.

Een gevoel van minderwaardigheid en niet verwerkte trauma’s worden overgedragen op hun dochters. Dit kan een negatieve invloed hebben op de dochter die het gedrag aanleert en het weer doorgeeft aan haar kinderen.

Ons project in Guatemala wordt gesteund door de warmste week!

Machistische structuren en institutionele tekortkomingen

De basis voor gender gerelateerd geweld wordt gevormd door machistische structuren, maar ook door institutionele tekortkomingen.

De cijfers in de landen waar we werken liegen er niet om:

Ook in onze kinderdorpen horen we ook van de kinderen die naar onze scholen gaan of bij ons wonen over de vooroordelen die er heersen binnen hun eigen gezin tegenover meisjes.

Zoals Marta, die sinds 2015 deelneemt aan het Chicas Poderosas programma in Mexico, zegt: “Ik hoor vaak dat jongens nuttiger zijn dan meisjes, of dat ik als vrouw geen mannenwerk kan doen”.

Volgens haar is het programma een kans om aan zichzelf te werken en te leren. “Ik heb veel dingen over mezelf en mijn omgeving geleerd die ik niet wist” zegt ze met een glimlach.

Marta wil landbouwkundig ingenieur worden

Ons doel: meisjes zoals Marta helpen

Met het “Chicas Poderosas” programma willen we meisjes zoals Marta helpen.

Dit doen we door ons, samen met de meisjes en adolescenten, te richten op de ontwikkeling van hun ‘innerlijk kompas’; een positief zelfbeeld te ontwikkelen, hun zelfkennis, zelfvertrouwen en veerkracht te vergroten, alsook hun socio-emotionele ontwikkeling en relationele vaardigheden te bevorderen.

De omstandigheden waaronder het programma moet functioneren zijn echter uitdagend. Slecht uitgeruste lokalen, te weinig leermiddelen en onvoldoende fondsen voor excursies, bemoeilijken een goede werking van het programma voor de programmacoördinator en de meisjes.

Ik wil jullie programma’s steunen

Kunnen zijn wie je bent!

Zoals u merkt, staat persoonsgebonden ontwikkeling centraal in het programma Chicas Poderosas, met veel aandacht voor het opbouwen van zelfvertrouwen, zelfkennis en zelfbeeld.

Het is belangrijk om een ruimte te creëren waarin elk meisje en adolescent het gevoel heeft dat ze vrij is om zich te uiten en zichzelf te kunnen zijn.

Ons streven is meisjes en adolescenten te leren ‘hun mannetje te staan’ in de maatschappij. Zelfstandige en zelfverzekerde vrouwen, die hun plaats opeisen in de maatschappij en durven te zijn wie ze willen zijn, zullen een positief domino-effect hebben op de volgende generaties.

De impact van het programma Chicas Poderosas op deze meisjes is groot. In Guatemala, bijvoorbeeld, merken de begeleidende psychologen dat de deelnemende meisjes zekerder zijn van zichzelf en nadenken over hun professionele toekomst. Ook de cijfers onderschrijven dit: van de 30 meisjes die momenteel meedoen aan het programma in het kinderdorp, zijn 16 meisjes al naar de universiteit gegaan en 10 andere meisjes staan op het punt om zich in te schrijven.

Geef hun vleugels

Wordt ambassadeur van deze meisjes en geef hun vleugels! Ons project in Guatemala werd door de Warmste Week gekozen! Zie hoe u ons kunt helpen op hun website.

Ik wil direct steunen

Posted on by Daniela Derksen

Yamileth’s ervaring tijdens de lockdownperiode

Na de lange en zware lockdownperiode, snakken de mensen in Latijns-Amerika en Haïti naar vrijheid, hoewel de situatie er nog zeer fragiel is. De kinderen bij ons zijn zich ervan bewust dat zij veel geluk hebben om in de veilige omgeving van onze kinderdorpen of met de nodige hulp, in hun eigen familie te kunnen opgroeien. 

Daarvan getuigt ook Yamileth, uit het kinderdorp NPH El Salvador. Zij werd in ons kinderdorp opgevangen op 7-jarige leeftijd, omdat haar oma niet voor haar kon zorgen.

Yamileth schreef u een brief om u te vertellen hoe haar leven een positieve draai heeft genomen bij NPH, wat ze tijdens de quarantaine heeft gedaan en wat voor impact u als donateur heeft:


Liefste wereld,

Hallo, mijn naam is Yamileth en ik ben 19 jaar oud. Ik zit momenteel in mijn 2e dienstjaar en zorg voor een groep meisjes. Ik ben in het kinderdorp van NPH El Salvador aangekomen in 2008, toen ik 7 jaar oud was. Ik ging naar het eerste leerjaar.

Ik maak deel uit van deze grote familie, omdat mijn biologische familie niet de mogelijkheden heeft om mij een opleiding en een goede gezondheid te geven. Ik voel werkelijk dat ik deel uitmaak van de familie van NPH en het is een geweldige mogelijkheid om te kunnen studeren. Dankzij NPH heb ik geleerd om op te groeien met waarden, heb ik het 9e jaar(*) en ook een diploma van het middelbaar gehaald. Binnen een paar maanden mag ik aan de universiteit beginnen. Ik ben de familie NPH heel erg dankbaar voor alle mogelijkheden die mijn opvoeders en de donateurs mij geven. Dankzij het grote liefdeswerk van Pater Wasson, veranderde het leven van vele jongeren bij NPH.

Tijdens de quarantaine hebben we vele activiteiten gedaan in het kinderdorp, zoals sport, recreatiemiddagen en -avonden, zumbalessen en activiteiten die de tíos (**) hebben georganiseerd. In de meisjeshuizen hebben we ook kleine schoonheidsworkshops gehouden, zoals manicure en haartooi, maar ik genoot er het meeste van om de meisjes van het woonhuis waar ik een handje toesteek, te helpen. Het geeft me erg veel voldoening om mensen te helpen, op welke manier ook. Het is mooi om een kleiner broertje of zusje te zien slagen. We kijken ook films, knutselen, lezen, doen bordspelletjes en we wonen workshops bij over het belang van persoonlijke verzorging om de verspreiding van de pandemie te voorkomen, zoals het handen wassen.

Padrinos(***) hebben, is een zegen, want ze geven ons een tweede kans in het leven. Ze zijn zoals engelen die erover waken dat we al het nodige hebben voor onze persoonlijke vorming. Ze doen een groot werk van liefde en naastenliefde omdat hun gedachten en daden speciaal voor ons zijn. De donateurs zijn zoals een tweede familie voor mij, omdat ze een heel erg belangrijke rol spelen in onze levens en harten. Dank u voor al uw liefde en attenties voor ons!

Uitleg:
(*) In Latijns-Amerika gaat de basisschool tot aan het 9e jaar (vergelijkbaar met het 3e secundair hier in België).
(**) Een tío of tía betekent letterlijk ‘oom’ of ‘tante’ in het Spaans. Het is de naam die onze kinderen geven aan
hun opvoeders.
(***) Een padrino betekent letterlijk ‘peter’ of ‘meter’ in het Spaans. De kinderen gebruiken het ook als benaming
voor ‘beschermengel’, ‘donateur’, ‘vrienden van NPH’.

De brief in het spaans:
Posted on by Noemie Marquet

‘Ik kon als 12-jarige niet lezen en schrijven, nu ben ik elektricien.’

‘Ik was heel verdrietig toen mijn vader en moeder gingen scheiden. Ik kwam terecht bij verre familie, maar koos uiteindelijk voor een leven op straat, omdat er niemand was die voor mij zorgde. Ik moest werken en kon niet naar school gaan. De eerste dagen kon ik alleen maar huilen’, vertelt Oscar. Hij zwierf rond, ging niet naar school en verkocht brandhout om wat te kunnen eten.

Oscar trachtte te overleven op straat, maar al snel bleek dat zijn vrienden van jongs af aan in aanraking kwamen met alcohol, drugs en lijm snuiven. “Ik verloor mezelf bijna’’, zegt Oscar over die zware tijd.

Na zijn ontmoeting met een politieagent, kwam Oscar als 12-jarige in ons kinderdorp in Nicaragua terecht. Oscar leerde lezen, schrijven en rekenen. Op 3 jaar tijd maakte hij zijn lagere school af. Na de middelbare school volgde hij nog een opleiding tot elektricien.

Nu is Oscar in het kinderdorp verantwoordelijk voor de elektriciteitsvoorziening. Zo nam hij onder andere het initiatief voor de installatie van de eerste zonnepanelen, waarmee we op duurzame wijze zelf energie kunnen opwekken.

‘Ik wil mijn verhaal met anderen kunnen delen. Ik zal altijd deel uitmaken van de familie van NPH Belgium. De band zal blijven, het zit in mijn bloed, in mijn botten en in mijn hart.’

Uw steun maakt het verschil voor kinderen in armoede!
Posted on by Noemie Marquet

Melissa en Melinda hebben elkaar…en ù om op te bouwen!

Wie Melissa en Melinda naast elkaar ziet lopen in ons kinderdorp in Honduras, ziet in één oogopslag dat het zusjes zijn. Ze zijn nu vier en zes jaar oud en ze groeien gezond en gelukkig op. De twee zijn onafscheidelijk: ze staan samen op, zitten naast elkaar aan de ontbijttafel, helpen samen bij het opruimen, gaan hand in hand naar school en ze spelen erg veel met elkaar.

De verjaardagen en feestdagen zoals Pasen en Kerstmis, zijn voor de meisjes heel speciale dagen. En op moederdag krijgen zij bezoek van hun WereldOuder, die zelf ook is opgegroeid in ons kinderdorp.

Al deze activiteiten dragen bij aan de hechte band die Melissa en Melinda met elkaar hebben, maar ook met hun andere broertjes en zusjes in het kinderdorp. “Ik vind het hier heel leuk en wij hebben veel vrienden en vriendinnetjes”, vertelt Melissa met een glimlach. De meisjes zijn een grote inspiratie voor de andere kinderen, die net zoals zij niet bij hun ouders kunnen opgroeien door armoede.

Samen sterker in één familie!

In onze kinderdorpen zetten we ons in om de band tussen broertjes en zusjes sterk te houden. We zorgen ervoor dat ze regelmatig samen activiteiten doen, zoals samen koken, want samen zijn schept een band voor het leven!

Geef kinderen de liefde van een familie!
Posted on by Daniela Derksen

Na twee operaties loopt Rosalia weer zelfstandig

De 7-jarige Rosalia was er erg aan toe. Het meisje werd geboren met een ernstige misvorming van haar linkervoet en moest dringend worden geopereerd. Alleen had haar grootmoeder – bij wie Rosalia woonde – het geld niet om een behandeling of operatie te betalen … U bracht redding.

Toen Rosalia in april 2019 in de NPH-familie van Honduras werd opgevangen, was haar toestand slecht. Door een voetmisvorming kon ze haar enkel niet buigen en stond haar voet permanent naar binnen. Daardoor liep ze altijd op het buitenste deel van haar zool. Bovendien voelde ze bijna niets meer in die voet. Een operatie was hoognodig, maar de armoede waarin zij met haar oma leefde, zorgde voor extra complicaties.

In Honduras leeft bijna 1 op de 5 mensen in extreme armoede, zonder toegang tot gezondheidszorg. Bovendien heeft vrijwel niemand een ziekteverzekering. Vele kinderen zijn dan ook ziek, ondervoed en verwaarloosd en krijgen niet de nodige medische zorg.

Na de scheiding van haar ouders werd Rosalia opgevangen door haar oma in een dorpje vlak aan de grens met El Salvador. Haar oma vertrok altijd erg vroeg in de ochtend om te gaan werken op de koffieplantages om toch maar een beetje eten op tafel te kunnen zetten. Rosalia ging niet naar school, want dat kon haar oma niet betalen. Ze bleef daarom hele dagen alleen thuis en deed wat ze kon in het huishouden. Al moest ze haar voet dan wel over de oude, vuile vloer slepen. Zo ontstond er een ernstige zweer.

Weer een tegenslag, want de openbare ziekenhuizen wilden haar niet opereren. Eerst moest de ontsteking namelijk drie maanden lang dagelijks behandeld worden. Maar Rosalia’s grootmoeder had zelfs geen geld om haar naar de stad te brengen, laat staan om de behandelingen, operatie en revalidatie te betalen!

Gelukkig staat NPH Honduras altijd open voor families uit de arme omliggende gemeenschappen. Ons kinderdorp nam kennis van de situatie van Rosalia en haar ondraaglijke pijn. Het meisje kreeg daarom meteen de juiste behandeling en woont nu ook in ons kinderdorp, waar ze naar school gaat, gezonde voeding krijgt en kan spelen. Het verlegen en stille meisje bloeit in ons kinderdorp helemaal open.

Ondertussen kreeg ze, dankzij u, al twee operaties om haar voet te corrigeren en is de evolutie zichtbaar. Ze draagt nu een laars en krijgt intensieve therapie om zelfstandig te lopen. Dank u wel daarvoor! De weg is nog lang, want ze heeft nog heel wat behandelingen nodig. Uw waardevolle hulp geeft haar de hoop dat ze op een dag helemaal genezen zal zijn.

Geef kinderen zoals Rosalia de nodige medische zorg

Posted on by Noemie Marquet

Voeding voor arme families

Door de COVID-19-crisis konden vele boerenfamilies het afgelopen jaar niets verkopen op de markten of hun oogst binnenhalen. Daardoor dreigde een voedselcrisis. Om dit te bestrijden, richtte het kinderdorp NPH Honduras, in samenwerking met ons San José familiecentrum een project op: het ‘Food Parcel’-programma.

Dat zijn workshops waarin we gezinnen trainen om hun eigen groentetuintje te verbouwen met een klein budget. Zo kunnen ze hun gezinnen voeden en de voedselschaarste verlichten.

Families krijgen zaden en leren hoe ze deze moeten zaaien en oogsten. Daarnaast leren ze ook hoe alle gezinsleden een rol kunnen spelen bij het bewerken en oogsten van het land.

Help ons met uw gift om ook dit project uit te bouwen!

Ik wil helpen

Posted on by Noemie Marquet

Leonarda: nooit meer slapen met een lege maag

Al jaren kreunen tal van Latijns-Amerikaanse landen onder de vele overstromingen, aardbevingen en de aanhoudende droogte door klimaatverandering. De gevolgen zijn rampzalig. Armoede neemt toe, families overleven het amper en duizenden kinderen lijden honger en worden verwaarloosd.

Het overkwam ook het Mexicaanse meisje, Leonarda. Ze was amper 8 jaar oud toen ze samen met haar broers en zus bij de NPH-familie kwam. Toen haar vader – die erg gewelddadig was – zijn gezin in de steek liet, was dat voor haar moeder een opluchting… En toch… Het betekende ook alleen nog maar meer armoede.

Er was onvoldoende geld om in eten te voorzien. Leonarda moest dan ook regelmatig met een lege maag gaan slapen. Tot Leonarda’s mama helemaal niet meer in de basisbehoeften van haar kinderen kon voorzien.

Daarom werd Leonarda, samen en haar broers en zus, in maart 2015 opgevangen in ons kinderdorp, in Miacatlán. Ondertussen is ze 14 jaar, zit ze in het eerste middelbaar bij NPH Mexico en voelt ze zich gelukkig. Toch is het een hele uitdaging om al die kinderen drie maaltijden per dag te geven. Voedsel is essentieel voor het voortbestaan van onze kinderdorpen. Dat kan enkel en alleen dankzij de gewaardeerde steun van onze donateurs, onze bekwame werknemers, maar ook de kinderen zelf.

Bij NPH schenken we namelijk erg veel aandacht aan het aspect ‘duurzaamheid en zelfvoorziening’. De groente en fruitteelt zijn daarom belangrijk om onze kinderen te kunnen voeden. De kinderen helpen mee op de boerderij en op het veld. Zo leren ze heel wat bij over voeding en respect voor de natuur. Leonarda vindt het erg leuk om op die manier haar steentje bij te dragen door alle kinderen van gezond eten te voorzien. Ze heeft zelf al kool, avocado’s en appels geplant. ‘Het voelt bijna als spelen,’ zegt ze. Ze is zich bovendien meer dan ooit bewust van waar het eten op haar bordje vandaan komt en waardeert het des te meer.

Als donateur helpt u mee een zaadje planten voor een betere toekomst voor onze kinderen. Zeker na het moeilijke het afgelopen jaar, is uw steun des te meer belangrijk. Van kind tot donateur, iedereen speelt een rol in de duurzaamheid van NPH én de planeet en ook in het voeden van hongerige mondjes. En daar zijn we dankbaar voor.

Geef een kind de nodige gezonde voeding

Posted on by Noemie Marquet

2020, een bijzonder jaar in Latijns Amerika

2020 was een bijzonder jaar… onze organisatie heeft een aantal obstakels kunnen overwinnen met behulp van onze donateur!

NPH Honduras

NPH Honduras kon tijdens de coronacrisis veel mensen in nood snelle hulp bieden. Zo bezorgden we voedselpakketten aan meer dan 100 families uit de arme gemeenschap van Tegucigalpa.

NPH Haïti

NPH Haïti werd genoodzaakt om ingrijpende maatregelen te nemen. Een aantal medewerkers kregen hun ontslag, uitgaven werden drastisch verlaagd en het collegegeld werd verhoogd. Gelukkig kende dit jaar ook zijn successen.

Hartverwarmend is bijvoorbeeld het verhaal van de kleine Bobbi uit Port-auPrince. Hij bleek erg ondervoed: hij was 22 maanden oud en woog amper 10 kg. Bobbi werd snel doorverwezen naar ons St Damien-ziekenhuis voor de juiste zorg. Hij is nu weer helemaal gezond, dankzij uw steun aan ons ziekenhuis.

NPH Guatemala

NPH Guatemala moest dan weer al zijn beroepsateliers sluiten. Heel weinig gezinnen hebben de apparaten en technologie om in huis online lessen te volgen. De leraren zochten daarom naar alternatieven om de studenten didactisch materiaal en persoonlijke begeleiding te bieden. Ondanks alle moeilijkheden slaagde maar liefst 98% van de leerlingen voor het schooljaar 2020!

NPH Mexico

Dankzij NPH Mexico kreeg de lokale bevolking voldoende voedsel tegen een lage prijs tijdens de lockdown. De kosten voor schoonmaakproducten en medicijnen stegen spijtig genoeg fors. In maart moesten ook hier de scholen sluiten. Maar in juli konden de kinderen – na heel wat aanpassingen en hulp van onze donateurs – toch deeltijds les volgen in onze eigen lokalen.

NPH Bolivia

Het landbouwprogramma van het kinderdorp NPH Bolivia ondervond heel wat moeilijkheden. Er was o.a. gebrek aan zaden voor de moestuinen. Ook het melkkoeienproject liep achterstand op, maar deze landbouwprojecten konden op het einde van het jaar alsnog verwezelijkt worden.

Het waterzuiveringssysteem dat voorzien was vorig jaar, gaat uiteindelijk in 2021 door. Alle kinderen en medewerkers zullen hiervan kunnen genieten!

De coronapandemie heeft overal in de wereld een groot impact gehad. In de landen waar we actief zijn leidt dit vaak tot nog meer armoede, honger en geweld. Gelukkig konden we dankzij onze trouwe donateurs toch vele levens positief veranderen in 2020. Zoals dat van Marlen en duizenden andere kinderen en hun families. Dat kunnen we alleen maar verder zetten als mensen zoals u achter ons blijven staan. Blijf vooral uw warm hart tonen. Daar willen wij, in naam van alle kinderen, alvast heel hard voor danken. 

Ik wil helpen

Posted on by Daniela Derksen

Onze donateurs gaven Marlen uit Mexico in 2020 een mooie toekomst

Marlen was net 11 jaar oud toen ze in 2020 aankwam bij Casa San Salvador, het grootste kinderdorp van NPH Mexico in Latijns-Amerika. Ze leefde met haar papa, Oscar, in Guerrero, de op één na armste staat in Mexico.

Marlen uit mexico zit op een bank

In Guerrero in Mexico heersen bendes over de straat, vieren drugs en criminaliteit hoogtij en worden er zeer veel moorden gepleegd. Meer dan 66% van de mensen leeft in armoede, met weinig of geen toegang tot onderwijs, gezondheidszorg, sociale zekerheid, goede voeding en basisvoorzieningen, zoals water en elektriciteit. Dat verklaart waarom ongeveer 40% van de kinderen en jongeren die bij NPH Mexico aankomen, van Guerrero afkomstig zijn.

Ook Oscar vluchtte met zijn dochter voor al dat geweld. Hij wou voor Marlen een beter en veiliger leven, zodat ze gezond kon opgroeien. En dat werd steeds moeilijker. Marlen’s moeder had persoonlijke problemen en verliet het gezin toen Marlen pas twee jaar oud was.

Huis van Marlen uit mexico
Het huisje waar Marlen met haar papa woonde

Oscar werkte in de landbouw, maar had geen vast inkomen meer en kwam in financiële moeilijkheden. Het was een hartverscheurende keuze om te scheiden van zijn dochter, maar als vader wou hij haar een betere toekomst geven. ‘Ik begrijp waarom mijn vader mij naar NPH bracht. Natuurlijk mis ik hem, maar ik lijd geen honger meer, kan naar school gaan en heb nieuwe vrienden’, zegt Marlen.

Hier bij NPH Mexico voelt ze zich prettiger en zekerder. Ze heeft nu een goede basis om zich verder te ontplooien en de kans om uit de armoede te geraken. Ze kan bovendien haar papa regelmatig zien, op de bezoekersdagen.

Zie hier wat Marlen zelf te zeggen heeft

Marlen werd opgevangen in onze NPH-familie net toen COVID-19 zich in Mexico en heel Latijns-Amerika verspreidde. Ook zij moest zich in het kinderdorp aanpassen aan nieuwe gezondheidsregels en een andere manier van leven. Ze is alle donateurs die de NPH-familie en de kinderen ondersteunen ontzettend dankbaar, want ‘zonder die hulp zou niets hetzelfde zijn’, lacht ze.

De coronapandemie heeft overal in de wereld een groot impact gehad. Maar in Latijns-Amerika leidde dat vaak tot nog meer armoede, honger en geweld. Gelukkig konden we dankzij onze trouwe donateurs toch vele levens positief veranderen.

Zoals dat van Marlen en duizenden andere kinderen en hun families. En dat is alleen maar mogelijk omdat mensen zoals u onze missie in Latijns-Amerika steunen. Blijf vooral uw warm hart tonen. Daar wil ik u, in naam van alle kinderen, alvast heel hard voor danken. 

Ik wil helpen

Posted on by Noemie Marquet