Het aspect ‘familie’ is voor onze kinderen erg belangrijk, zeker met Kerstmis. Sommigen missen hun ouders en familie, maar ze zijn ook blij dat ze Kerstmis kunnen vieren met hun NPH-familie. Het coronavirus maakte het dit jaar extra moeilijk voor de kinderen.
Een reden te meer om met kerst de pretlichtjes in hun ogen weer te doen schitteren. Kerstmis is in onze kinderdorpen het feest van licht en hoop, ook al zal het nu wat anders zijn. De kinderen spelen normaal gezien gedurende 10 avonden het verhaal na van Maria en Jozef die onderdak zoeken.
9 avonden blijven alle deuren dicht, maar op kerstavond gaat er gelukkig een deur open. Allen zijn ze dan welkom om zich te verwarmen, een feestelijk maal te eten en de middernachtmis te vieren in onze ‘herberg’.
Hernando glimlacht weer. Het is fijn om hem eindelijk gelukkig te zien. Dat was nog niet zo lang geleden helemaal anders … Zijn levensverhaal kende dan ook enkele dramatische wendingen. Gelukkig kon hij terecht bij onze liefdevolle familie. Nu kijkt hij uit naar zijn tweede kerst.
Hernando is nu 10 jaar oud. Samen met zijn jongere broer en zus, Fabio en Leila, kwam hij begin 2019 terecht in het kinderdorp van NPH Dominicaanse Republiek.
Tot dan was Hernando’s leven allesbehalve gemakkelijk. Hij groeide op zonder papa in een arme achterbuurt van de hoofdstad Santa Domingo, aan de oevers van de zwaar vervuilde Ozama-rivier. Er heerst daar veel werkloosheid en velen verdienen hun brood, in de strijd om te overleven, met misdaad, prostitutie en geweld. Ook jongeren.
Hernando was 7 jaar oud toen zijn grootvader en bewaarengel, Pedrito, stierf. Zijn mama kreeg nadien mentale problemen en raakte verslaafd aan drugs.
Naarmate haar verslaving toenam, verergerde ook de leefsituatie van de familie. Het gebeurde dat zijn mama haar toevlucht zocht tot illegale praktijken om haar kroost te kunnen voeden. Soms kregen ze wat van de buren, maar er waren ook dagen dat Hernando met een lege maag de straat op moest, op zoek naar eten. De kinderen werden volledig verwaarloosd en kregen bitter weinig liefde.
Tot ze door de sociale diensten naar het transitiehuis ‘Hogar de Paso Azúa’ werden gebracht. Van daaruit werden ze uiteindelijk in ons kinderdorp opgevangen. Onze organisatie, Nuestros Pequeños Hermanos (NPH), veranderde het leven van Hernando, zijn broer en zus. Maar de aanpassing was groot. Na hun aankomst voelden ze zich emotioneel, en waren ze soms opstandig. Nu bloeien ze open. De zorgverleners en psychologen helpen hen tot vandaag de dag met de verwerking van hun traumatisch verleden. Hernando is daarom NPH eeuwig dankbaar. Hij krijgt er medische zorg, maaltijden, een dak boven zijn hoofd, genegenheid, steun en een schoolopvoeding. Hij zit vaak met een brede glimlach in de les.
Met diezelfde glimlach en pretlichtjes in de ogen denkt Hernando aan zijn favoriete tijd van het jaar: Kerstmis. Hij kan niet wachten op zijn tweede kerst bij Onze Kleine Weeskinderen.
‘Mijn gezin vierde vroeger nooit Kerstmis. Vorig jaar was mijn eerste kerstfeest magisch!’
Onze donateurs maakten dit waar voor Hernando en zijn broer en zus. Ook dit jaar kijken zij uit naar Kerstmis, hoewel het anders zal zijn door het coronavirus. Kerstmis staat daarom nog sterker in het teken van hoop en licht. Hernando hoopt dat de pandemie vlug verdwijnt en hij terug naar het normale leven kan. ‘Vrolijk kerstfeest iedereen’, zegt hij met zijn grootste glimlach.
Het verhaal van Lysclène had fout kunnen aflopen. Zowel haar papa en mama verlaten het gezin wanneer ze nog maar een baby is. Zo belandt ze bij haar tante in de sloppenwijk van Port-au-Prince. Maar die zet haar letterlijk op straat. Gelukkig brengt het kinderdorp NPH Haïti redding.
Lysclène, bij haar aankomst in het kinderdorp
Lysclène werd geboren in het noorden van Haïti, als jongste in een gezin van 6 kinderen. Haar vader verlaat kort na haar geboorte het land, wat haar familie in nog meer armoede stort. En enkele jaren later doet haar mama precies hetzelfde. Lysclène blijft achter bij haar broers en zussen, maar die kunnen niet voor haar zorgen. Ze wordt uiteindelijk toevertrouwd aan een tante die in Port-au-Prince woont, in de ellende van de sloppenwijk van Cité Soleil.
Het meisje groeit er op zonder enige zorg of genegenheid. Meer nog, op een dag wordt ‘die extra te voeden mond’ haar tante te veel. Ze laat Lysclène op een afgelegen, verlaten weg achter en zegt: ‘Wacht hier, ik kom terug voor jou.’
De 9-jarige Lysclène wacht de hele dag. Ze breekt in tranen uit en kijkt uit naar de auto van haar tante die nooit meer zal terugkomen. Lysclène is doodsbang en uitgeput als de avond valt. Stel u voor wat er met dat hulpeloze meisje had kunnen gebeuren …
Gelukkig komt er een vrouw langs die ontroerd is door dit kleine, huilende meisje dat helemaal alleen is. Ze neemt haar mee naar de zusters Salesianen. Zij bekommeren zich om Lysclène. Onder hen bevindt zich ook Zuster Altagrace, een van de leerkrachten in de school van ons kinderdorp, Ste Hélène. Zo werd Lysclène in november 2007 opgenomen in onze grote familie. En voor het eerst leek het leven Lysclène – die tot dan alleen maar ellende en onverschilligheid had gekend – een beetje toe te lachen.
Al verliep de start in ons kinderdorp moeizaam. Lysclène had problemen met taal en maakte moeilijk vrienden. Dankzij ons speciale programma voor kinderen met een leerachterstand startte ze haar schoolopleiding. Nu is Lysclène 22 jaar oud. Ze heeft vrienden, bloeit open en wordt aangemoedigd door ons onderwijsteam. De weg is nog lang, maar net als elk van onze kinderen is ze gemotiveerd en blij om deel uit te maken van een gezin. Enkel dankzij donateurs zoals u kunnen we nog meer kinderen zoals Lysclène een betere toekomst bieden.
Beseft u wel wat voor een impact onze donateurs hebben gehad gedurende de lockdown in Latijns Amerika?
Zo veel families die we hebben kunnen steunen… U kan het zich niet voorstellen!
De familie Lozano Canales is er één van. Dit gezin leeft in Santa Catharina Punula, een arme wijk van Guatemala City, waar vervuiling, bendes en drugs deel uitmaken van het straatbeeld.
De zeven familieleden leven samen in een éénkamerappartementje en delen twee bedden. Door de coronacrisis verloor Christina haar werk als kuisvrouw.
Haar dochters helpen haar door vuurhout en popcorn te verkopen. Op een goede dag verdienen ze €5, net voldoende voor één dag eten voor de hele familie. Stel u voor … Ondanks alle tegenslag, getuigt de familie van enorme wilskracht.
‘Het coronavirus heeft ons leven in elk opzicht overhoop gehaald. Op dit moment overleven we enkel en alleen dankzij de steun van NPH (OKW), wat voor ons een ware zegen is.
Mijn kinderen krijgen namelijk eten, schoolmateriaal en hygiëneproducten. Ik heb het gevoel dat we zonder jullie, als familie verloren zouden zijn.’ zegt Christina.
Dank u wel aan iedereen die ons steunt!
Bekijk hier de andere families die we hebben kunnen steunen met behulp van onze donateurs:
Julio, een jongen uit het kinderdorp van NPH Honduras heeft een brief geschreven aan onze donateurs om hen te vertellen hoe hij de crisis ervaart en hoe ongelooflijk dankbaar hij is voor uw steun. Julio verloor zijn mama op jonge leeftijd en leeft met zijn twee broertjes bij ons, omdat zijn familie niet voor hen konden zorgen.
Hieronder hebben we zijn brief vertaald voor u:
Hallo lieve mensen, Hoe gaat het met u? Ik hoop dat het goed gaat met uw gezondheid. Met mij gaat alles goed, Godzijdank. Tijdens de Covid-19 crisis waarin we zitten, heb ik me niet alleen beschermd gevoeld, maar ook bezorgd omdat ik familie, vrienden en mensen heb die om mij geven, zoals u, donateurs.
Ik ben God zo dankbaar omdat Hij mensen op mijn weg zet die zich over mij ontfermen, zonder dat ze daarvoor iets terug moeten krijgen.
Dank u wel. Wat ik het leukste vind aan de quarantaine is dat ik tijd kan doorbrengen met onze grote NPH-familie. Wat ik niet leuk vind, is dat wij niet overal naartoe mogen gaan. Wij bidden allemaal dat deze pandemie snel voorbij is, zodat wij onze familie en vrienden weer mogen terug zien.
Ik heb veel gedaan gedurende de quarantaine: lezen, tekenen, sporten, films kijken en koken. Ik maak het huiswerk dat de leerkrachten mij opdragen en doe ook de noodzakelijke huishoudelijke taken om het woonhuis proper te houden. Ik ruim daarom altijd mijn persoonlijke spullen op.
Ik wil graag mijn brief afsluiten met een grote ‘dank u’, aan u gericht. Liefde meet zich niet altijd door nabijheid, cadeautjes of fysiek contact. Soms komt liefde tot uiting wanneer iemand aan je denkt, iemand voor je bidt of wanneer iemand die ver is, naar je vraagt. Dank u wel : u denkt aan mij, ondanks dat u ver weg bent en ondanks dat we elkaar niet persoonlijk kennen.
Dankzij de giften van onze donateurs konden we de volgende acties ondernemen:
NPH Honduras deelde voedselpakketten uit aan 109 families in de arme Talanga-gemeenschap
Het St Damien-kinderziekenhuis verzamelde 4.900 maskers voor de patiënten en hun ouders, kocht extra geneesmiddelen en wierf tijdelijk extra medisch personeel aan.
De kliniek van NPH Nicaragua kon 4 zuurstoftanks aankopen, naast handgel, handschoenen en zeep.
De crisis is nog niet gedaan … In sommige landen zien we de impact van de lockdown nu pas. Wel wordt het duidelijk dat niet naar school gaan tot nog grotere armoede leidt. Kinderen hebben meer kans om in het criminele milieu terecht te komen of worden slachtoffer van kinderarbeid.
Toen Antoinette in oktober 2019 het St. Damien kinderziekenhuis van NPH Haïti binnenkwam, had ze dringend medische hulp nodig. Ze stond op het punt te bevallen, want haar vliezen waren gebroken. Alleen, ze was nog maar zes maanden zwanger. Geen gunstig vooruitzicht dus. En dan doken allerlei complicaties op…
Risicovolle zwangerschappen in het St. Damien kinderziekenhuis
Antoinette was overgebracht naar Saint Damien omdat ze daar wel de faciliteiten hebben om risicovolle zwangerschappen te behandelen.
Het ziekenhuis in haar buurt was daar namelijk niet voor uitgerust. Ze kreeg de deskundige zorg die ze nodig had om de bevalling een maand lang te voorkomen. In november beviel ze via een keizersnede.
Baby Marlie werd geboren na slechts 29 weken zwangerschap, woog amper 930 gram en had enkele zware aandoeningen. Ze moest gereanimeerd worden voordat ze naar de afdeling neonatologie kon worden overgebracht.
Een röntgenfoto toonde een longaandoening, een gevolg van de vroeggeboorte. Haar ademhalingssysteem wou ondanks therapie niet stabiliseren.
Op dag 13 kreeg Marlie een ademstilstand en moest ze gereanimeerd worden. Ze had bovendien een infectie. Op dag 18 ademde ze nog steeds moeizaam en had ze ernstige bloedarmoede. Een bloedtransfusie volgde. Na een maand ziekenhuisopname bleef de bloedarmoede aanhouden en kreeg ze nog twee transfusies. Op dag 44 kreeg ze haar vierde bloedtransfusie. Na 51 dagen werd ze overgebracht naar de ‘Kangaroo Care’ om aan te sterken.
Eindelijk weer terug naar haar moeder
Op haar 75e levensdag woog ze 1,5 kg en mocht ze definitief in de armen van haar mama liggen. Antoinette is dankbaar voor de zorg die zij en haar dochtertje kregen in ons kinderziekenhuis.
Medische zorg die in een ander ziekenhuis onbetaalbaar zou zijn. Ze maakt kralen voor kleding en handwerk en verdient maar een paar dollar per maand, net genoeg om te overleven. Door de coronacrisis blijven toeristen weg en heeft ze geen werk. Ook het inkomen van haar man is als taxichauffeur laag.
Na het betalen van de huur en brandstof blijft er maar weinig over… Een situatie die vele families helaas kennen. ‘Ik wil dat ook andere kinderen deskundig behandeld kunnen worden door een kinderarts. Marlie kreeg een kans op leven. Ik hoop dat God het ziekenhuis en het personeel zal blijven zegenen.’, vertelt Antoinette dankbaar.
Dankzij de hulp van onze donateurs en WereldOuders hebben we in 2019 een heel aantal projecten kunnen verwezenlijken in onze kinderdorpen : duizendmaal DANK voor uw steun!
Hierbij een overzicht van een aantal verwezenlijkingen in de 9 landen waar we actief zijn.
In 2019 werden er in Miacatlán 4 nieuwe huizen afgewerkt en 3 verbouwd voor meer privacy. Voort-aan slapen de kinderen er niet meer volgens leeftijd, maar per familie. De volgende jaren willen we ook de rest van de woonhuizen zo verbouwen.
Vorig jaar gingen we met onze biotuin van start die deel uitmaakt van een duurzaam landbouwproject. De groenten kweken we zelf en worden voor eigen consumptie gebruikt. Zo komt er meer budget vrij en zijn we zelfredzaam. In 2020 willen we overschotten op de markt verkopen.
In 2019 konden meer mama’s in ons ziekenhuis bevallen: van 180 bevallingen per maand naar 250. Dit was nodig omdat o.a. Artsen Zonder Grenzen een materniteit in de buurt sloot en St Damien nog belangrijker werd toen de socio-politieke onrust in het land toenam.
Vorig jaar openden we een nieuw en gratis kinderdagverblijf voor kinderen van alleenstaande moeders, zodat ze met een gerust hart kunnen gaan werken. Het biedt momenteel 21 kinderen uit de nabijgelegen gemeenschap integraal onderwijs aan.
Honduras begon met de bouw van het familiecentrum San José in de naburige gemeenschappen, Mata de Plátano en Pueblo Nuevo. Ons team werkt momenteel met 4 scholen in het gebied en voert evaluaties uit om de problemen te identificeren en oplossingen te zoeken. We voorzien het einde van de bouwwerken in 2020.
In 2019 vierde het kinderdorp in El Salvador haar 20-jarig bestaan. Sinds de oprichting werden al meer dan 900 pequeños (kinderen) opgevangen. Voor die gelegenheid opende het kinderdorp ook 3 nieuwe klasruimtes : een mentale behendigheidscursus, een bijlesklas en een speelzaal.
Na de succesvolle opening van het transitiehuis in 2018 kregen meer dan 50 kinderen hulp via ons transitiehuis ‘Niños de Dios’. Het transitiehuis in Monte Plata helpt de Dominicaanse gezinnen te versterken door te zorgen voor kinderen die in risicovolle situaties leven, totdat hun situatie verbetert.
We hebben ons project voor de wederopbouw van de woonhuizen kunnen voortzetten door dit jaar de bouw van 3 huizen af te ronden. Deze 3 huizen zijn herbouwd met duurzame ramen, muren en daken die veiliger zijn, vooral tijdens het regenseizoen. We hebben ook een melkveehouderij en weiland voor de koeien kunnen bouwen, zodat ze kunnen worden getransporteerd en gevaccineerd.
Hoewel de sociaal-politieke situatie van het land niet volledig is opgehouden, werden de academische cycli volledig doorlopen en had het geen invloed op de schoolresultaten in 2019. Zo kon onder andere opleiding in afvalbeheer en recyclage, persoonlijke hygiëne en gezonde voeding volgen voltooid worden.
