‘Ik was heel verdrietig toen mijn vader en moeder gingen scheiden. Ik kwam terecht bij verre familie, maar koos uiteindelijk voor een leven op straat, omdat er niemand was die voor mij zorgde. Ik moest werken en kon niet naar school gaan. De eerste dagen kon ik alleen maar huilen’, vertelt Oscar. Hij zwierf rond, ging niet naar school en verkocht brandhout om wat te kunnen eten.
Oscar trachtte te overleven op straat, maar al snel bleek dat zijn vrienden van jongs af aan in aanraking kwamen met alcohol, drugs en lijm snuiven. “Ik verloor mezelf bijna’’, zegt Oscar over die zware tijd.
Na zijn ontmoeting met een politieagent, kwam Oscar als 12-jarige in ons kinderdorp in Nicaragua terecht. Oscar leerde lezen, schrijven en rekenen. Op 3 jaar tijd maakte hij zijn lagere school af. Na de middelbare school volgde hij nog een opleiding tot elektricien.
Nu is Oscar in het kinderdorp verantwoordelijk voor de elektriciteitsvoorziening. Zo nam hij onder andere het initiatief voor de installatie van de eerste zonnepanelen, waarmee we op duurzame wijze zelf energie kunnen opwekken.
‘Ik wil mijn verhaal met anderen kunnen delen. Ik zal altijd deel uitmaken van de familie van Onze Kleine Weeskinderen (OKW). De band zal blijven, het zit in mijn bloed, in mijn botten en in mijn hart.’
2020 was een bijzonder jaar… onze organisatie heeft een aantal obstakels kunnen overwinnen met behulp van onze donateur!
NPH Honduras
NPH Honduras kon tijdens de coronacrisis veel mensen in nood snelle hulp bieden. Zo bezorgden we voedselpakketten aan meer dan 100 families uit de arme gemeenschap van Tegucigalpa.
NPH Haïti
NPH Haïti werd genoodzaakt om ingrijpende maatregelen te nemen. Een aantal medewerkers kregen hun ontslag, uitgaven werden drastisch verlaagd en het collegegeld werd verhoogd. Gelukkig kende dit jaar ook zijn successen.
Hartverwarmend is bijvoorbeeld het verhaal van de kleine Bobbi uit Port-auPrince. Hij bleek erg ondervoed: hij was 22 maanden oud en woog amper 10 kg. Bobbi werd snel doorverwezen naar ons St Damien-ziekenhuis voor de juiste zorg. Hij is nu weer helemaal gezond, dankzij uw steun aan ons ziekenhuis.
NPH Guatemala
NPH Guatemala moest dan weer al zijn beroepsateliers sluiten. Heel weinig gezinnen hebben de apparaten en technologie om in huis online lessen te volgen. De leraren zochten daarom naar alternatieven om de studenten didactisch materiaal en persoonlijke begeleiding te bieden. Ondanks alle moeilijkheden slaagde maar liefst 98% van de leerlingen voor het schooljaar 2020!
NPH Mexico
Dankzij NPH Mexico kreeg de lokale bevolking voldoende voedsel tegen een lage prijs tijdens de lockdown. De kosten voor schoonmaakproducten en medicijnen stegen spijtig genoeg fors. In maart moesten ook hier de scholen sluiten. Maar in juli konden de kinderen – na heel wat aanpassingen en hulp van onze donateurs – toch deeltijds les volgen in onze eigen lokalen.
NPH Bolivia
Het landbouwprogramma van het kinderdorp NPH Bolivia ondervond heel wat moeilijkheden. Er was o.a. gebrek aan zaden voor de moestuinen. Ook het melkkoeienproject liep achterstand op, maar deze landbouwprojecten konden op het einde van het jaar alsnog verwezelijkt worden.
Het waterzuiveringssysteem dat voorzien was vorig jaar, gaat uiteindelijk in 2021 door. Alle kinderen en medewerkers zullen hiervan kunnen genieten!
De coronapandemie heeft overal in de wereld een groot impact gehad. In de landen waar we actief zijn leidt dit vaak tot nog meer armoede, honger en geweld. Gelukkig konden we dankzij onze trouwe donateurs toch vele levens positief veranderen in 2020. Zoals dat van Marlen en duizenden andere kinderen en hun families. Dat kunnen we alleen maar verder zetten als mensen zoals u achter ons blijven staan. Blijf vooral uw warm hart tonen. Daar willen wij, in naam van alle kinderen, alvast heel hard voor danken.
Het aspect ‘familie’ is voor onze kinderen erg belangrijk, zeker met Kerstmis. Sommigen missen hun ouders en familie, maar ze zijn ook blij dat ze Kerstmis kunnen vieren met hun NPH-familie. Het coronavirus maakte het dit jaar extra moeilijk voor de kinderen.
Een reden te meer om met kerst de pretlichtjes in hun ogen weer te doen schitteren. Kerstmis is in onze kinderdorpen het feest van licht en hoop, ook al zal het nu wat anders zijn. De kinderen spelen normaal gezien gedurende 10 avonden het verhaal na van Maria en Jozef die onderdak zoeken.
9 avonden blijven alle deuren dicht, maar op kerstavond gaat er gelukkig een deur open. Allen zijn ze dan welkom om zich te verwarmen, een feestelijk maal te eten en de middernachtmis te vieren in onze ‘herberg’.
Het San José familiecentrum in Honduras opende exact een jaar geleden de deuren.
Naast zijn eerste kerst viert het ook zijn successen. Want voor de arme gemeenschap van Mata de Plátano was het centrum een prachtig geschenk. Ondanks het coronavirus ontstonden initiatieven om de gemeenschap te steunen.
Zoals bvb. ‘Manos Solidarias’ (solidaire handen): zwaar getroffen families kregen tijdens de lockdown maandelijks een voedselmand.
Ook op andere vlakken heeft het centrum een grote impact. ‘Het familiecentrum is een godsgeschenk’, zegt José Mario.
Hij is de papa van Jefry, een jongen met hersenverlamming die niet kan praten en moeilijk loopt. Na veel therapie in het centrum kan Jefry nu comfortabeler bewegen, kleuren en vormen herkennen en krijgt hij ondersteuning thuis, wat zijn herstel versnelt.
‘Mijn dankbaarheid is groot voor het personeel, NPH en de donateurs.’ zegt José Mario.
Hernando glimlacht weer. Het is fijn om hem eindelijk gelukkig te zien. Dat was nog niet zo lang geleden helemaal anders … Zijn levensverhaal kende dan ook enkele dramatische wendingen. Gelukkig kon hij terecht bij onze liefdevolle familie. Nu kijkt hij uit naar zijn tweede kerst.
Hernando is nu 10 jaar oud. Samen met zijn jongere broer en zus, Fabio en Leila, kwam hij begin 2019 terecht in het kinderdorp van NPH Dominicaanse Republiek.
Tot dan was Hernando’s leven allesbehalve gemakkelijk. Hij groeide op zonder papa in een arme achterbuurt van de hoofdstad Santa Domingo, aan de oevers van de zwaar vervuilde Ozama-rivier. Er heerst daar veel werkloosheid en velen verdienen hun brood, in de strijd om te overleven, met misdaad, prostitutie en geweld. Ook jongeren.
Hernando was 7 jaar oud toen zijn grootvader en bewaarengel, Pedrito, stierf. Zijn mama kreeg nadien mentale problemen en raakte verslaafd aan drugs.
Naarmate haar verslaving toenam, verergerde ook de leefsituatie van de familie. Het gebeurde dat zijn mama haar toevlucht zocht tot illegale praktijken om haar kroost te kunnen voeden. Soms kregen ze wat van de buren, maar er waren ook dagen dat Hernando met een lege maag de straat op moest, op zoek naar eten. De kinderen werden volledig verwaarloosd en kregen bitter weinig liefde.
Tot ze door de sociale diensten naar het transitiehuis ‘Hogar de Paso Azúa’ werden gebracht. Van daaruit werden ze uiteindelijk in ons kinderdorp opgevangen. Onze organisatie, Nuestros Pequeños Hermanos (NPH), veranderde het leven van Hernando, zijn broer en zus. Maar de aanpassing was groot. Na hun aankomst voelden ze zich emotioneel, en waren ze soms opstandig. Nu bloeien ze open. De zorgverleners en psychologen helpen hen tot vandaag de dag met de verwerking van hun traumatisch verleden. Hernando is daarom NPH eeuwig dankbaar. Hij krijgt er medische zorg, maaltijden, een dak boven zijn hoofd, genegenheid, steun en een schoolopvoeding. Hij zit vaak met een brede glimlach in de les.
Met diezelfde glimlach en pretlichtjes in de ogen denkt Hernando aan zijn favoriete tijd van het jaar: Kerstmis. Hij kan niet wachten op zijn tweede kerst bij Onze Kleine Weeskinderen.
‘Mijn gezin vierde vroeger nooit Kerstmis. Vorig jaar was mijn eerste kerstfeest magisch!’
Onze donateurs maakten dit waar voor Hernando en zijn broer en zus. Ook dit jaar kijken zij uit naar Kerstmis, hoewel het anders zal zijn door het coronavirus. Kerstmis staat daarom nog sterker in het teken van hoop en licht. Hernando hoopt dat de pandemie vlug verdwijnt en hij terug naar het normale leven kan. ‘Vrolijk kerstfeest iedereen’, zegt hij met zijn grootste glimlach.
Sinds vorige week heeft de orkaan Iota veel schade aangericht in Centraal-Amerika. Het dodental ligt boven de 30. Na zijn passage door Nicaragua, zwakte de orkaan af naar een tropische storm. Dat veroorzaakte aardverschuivingen en heeft duizenden mensen dakloos gemaakt. Onder andere in gebieden waar ook twee weken geleden het orkaan ETA veel schade heeft aangebracht.
Onze kinderdorpen in Honduras en Nicaragua hebben geluk gehad en hebben geen schade gemeld. De kinderen en het personeel zijn ongedeerd en veilig.
We hebben meteen de handen uit de mouwen gestoken en 1200 kg droogvoer gedoneerd om de mensen in de getroffen gebieden in Honduras te ondersteunen. Ook verzamelen onze kinderen in Honduras op dit moment kleding voor de slachtoffers van de tropische storm.
Beseft u wel wat voor een impact onze donateurs hebben gehad gedurende de lockdown in Latijns Amerika?
Zo veel families die we hebben kunnen steunen… U kan het zich niet voorstellen!
De familie Lozano Canales is er één van. Dit gezin leeft in Santa Catharina Punula, een arme wijk van Guatemala City, waar vervuiling, bendes en drugs deel uitmaken van het straatbeeld.
De zeven familieleden leven samen in een éénkamerappartementje en delen twee bedden. Door de coronacrisis verloor Christina haar werk als kuisvrouw.
Haar dochters helpen haar door vuurhout en popcorn te verkopen. Op een goede dag verdienen ze €5, net voldoende voor één dag eten voor de hele familie. Stel u voor … Ondanks alle tegenslag, getuigt de familie van enorme wilskracht.
‘Het coronavirus heeft ons leven in elk opzicht overhoop gehaald. Op dit moment overleven we enkel en alleen dankzij de steun van NPH (OKW), wat voor ons een ware zegen is.
Mijn kinderen krijgen namelijk eten, schoolmateriaal en hygiëneproducten. Ik heb het gevoel dat we zonder jullie, als familie verloren zouden zijn.’ zegt Christina.
Dank u wel aan iedereen die ons steunt!
Bekijk hier de andere families die we hebben kunnen steunen met behulp van onze donateurs:
Julio, een jongen uit het kinderdorp van NPH Honduras heeft een brief geschreven aan onze donateurs om hen te vertellen hoe hij de crisis ervaart en hoe ongelooflijk dankbaar hij is voor uw steun. Julio verloor zijn mama op jonge leeftijd en leeft met zijn twee broertjes bij ons, omdat zijn familie niet voor hen konden zorgen.
Hieronder hebben we zijn brief vertaald voor u:
Hallo lieve mensen, Hoe gaat het met u? Ik hoop dat het goed gaat met uw gezondheid. Met mij gaat alles goed, Godzijdank. Tijdens de Covid-19 crisis waarin we zitten, heb ik me niet alleen beschermd gevoeld, maar ook bezorgd omdat ik familie, vrienden en mensen heb die om mij geven, zoals u, donateurs.
Ik ben God zo dankbaar omdat Hij mensen op mijn weg zet die zich over mij ontfermen, zonder dat ze daarvoor iets terug moeten krijgen.
Dank u wel. Wat ik het leukste vind aan de quarantaine is dat ik tijd kan doorbrengen met onze grote NPH-familie. Wat ik niet leuk vind, is dat wij niet overal naartoe mogen gaan. Wij bidden allemaal dat deze pandemie snel voorbij is, zodat wij onze familie en vrienden weer mogen terug zien.
Ik heb veel gedaan gedurende de quarantaine: lezen, tekenen, sporten, films kijken en koken. Ik maak het huiswerk dat de leerkrachten mij opdragen en doe ook de noodzakelijke huishoudelijke taken om het woonhuis proper te houden. Ik ruim daarom altijd mijn persoonlijke spullen op.
Ik wil graag mijn brief afsluiten met een grote ‘dank u’, aan u gericht. Liefde meet zich niet altijd door nabijheid, cadeautjes of fysiek contact. Soms komt liefde tot uiting wanneer iemand aan je denkt, iemand voor je bidt of wanneer iemand die ver is, naar je vraagt. Dank u wel : u denkt aan mij, ondanks dat u ver weg bent en ondanks dat we elkaar niet persoonlijk kennen.
Diego was verwaarloosd en had honger toen hij voor de eerste keer aankwam bij de comedor. Geen vader of moeder die zich zijn lot aantrok. Zijn tante had hem onder haar vleugels genomen, maar dat is in het arme Honduras niet gemakkelijk…
De leefomstandigheden van de mensen in arme dorpen, zoals Talanga, zijn vaak ondermaats. Het merendeel van de gezinnen die we via onze programma’s in de comedor ondersteunen, leeft van amper 80 tot 120 euro per maand.
Er heerst grote armoede, er zijn veel tienerzwangerschappen en criminele bendes palmen de straten in. Kinderen worden aan hun lot overgelaten, lijden honger en zijn er vaak slecht aan toe. Dat maakt veel kinderen extra kwetsbaar. Nuestros Pequeños Hermanos (NPH) raakte daarom betrokken bij de comedor om de gemeenschap te helpen.
De comedor werd 10 jaar geleden opgericht door een groep vrijwilligers. Nu is NPH de primaire donor. We doen zelf aan landbouw en veeteelt om onze kinderen voedzame maaltijden te kunnen geven en we zorgen ook voor schoolmateriaal, uniformen en lesbegeleiding. Zo hoeven kinderen zoals Diego geen honger meer te lijden en kunnen ze naar school blijven gaan. Van een teruggetrokken, ongelukkige en magere peuter is Diego uitgegroeid tot een sterk, sociaal 8-jarig kind met meer zelfvertrouwen en energie.
Dat kon niet worden verwezenlijkt zonder de hulp van onze donateurs!
Hoewel de Comedor Infantil zich letterlijk vertaalt naar ‘soepkeuken voor kinderen’, is het uitgegroeid tot een gemeenschapscentrum voor kinderen. Velen hebben niet de beste thuisomgeving en zouden niet te eten hebben en niet naar school gaan zonder de comedor. Het is is namelijk ook een veilige haven voor de kinderen waar ze voor of na school terechtkunnen bij mensen die om hen geven.
Enkel dankzij uw steun kunnen we deze levensnoodzakelijke ondersteuning verderzetten!
In de Comedor Infantil in Talanga, actief sinds 2009, kookt de 50-jarige kok Marlen elke dag voor de kinderen. Maar het is veel meer dan een gaarkeuken. De kinderen krijgen er naast voedzame maaltijden ook bijles.
Het is een veilige plek waar getraind personeel hen ondersteunt met diverse projecten volgens leeftijd en hen een waaier aan diensten biedt, zoals psychologische dienstverlening en tandzorg.
De hulp van NPH Honduras is daarbij essentieel. Zo deed het kinderdorp in 2020 onder meer 49 voedseldonaties, doneerde het vitaminen en antiparasiet medicijnen en zorgde het voor een nieuwe koelkast, meubilair, schooluniformen en schoolspullen.
Tijdens de corona-pandemie is onvoorwaardelijke steun aan gemeenschappen zoals Talanga onmisbaar.
Marlen, de kok bij de Comedor Infantil
Marlen getuigt: ‘Veel kinderen hebben geen ouders meer. Om zichzelf te voeden, kappen en verkopen ze hout, soms in de stromende regen. ‘Er zijn kinderen die kleding zoeken in de vuilbakken en die dan voor een halve dollar trachten te verkopen om een ei en een sapje te kopen’.
De comedor helpt tijdens de coronacrisis zoveel als het kan. Samen kunnen wij het verschil maken voor de meest kwetsbaren. Wij hebben uw hulp letterlijk broodnodig!
